درس هایی که از حذف استقلال آموختیم ....

وقتی خبر حذف زودهنگام تیم استقلال در رقابت های باشگاه های آسیا منتشر شد هواداران سینه چاک این تیم پرطرفدار فریاد برآوردند وسایت تبیان نوشت : هیئت مدیره این باشگاه به طور جمعی استعفاکردند .

دراین باره چندنکته قابل تامل است :

یکم : ارتباط مابا نظام جهانی چگونه است ؟ ماچگونه می خواهیم بادنیا تعامل داشته باشیم ؟ وقتی از ارائه ساده ترین اطلاعات به جهان که نه، به چندکشور آن طرف تر عاجزیم ، چه داعیه ای داریم ؟( البته نباید این موضوع رابه کل جامعه تعمیم داد. )

دویّم : ورزش ،صحنه تعامل فرهنگ هاست ومامدعی فرهنگ برتر . می خواهیم فرهنگمان رابه جهانیان عرضه کنیم (فعلا"موضوع ،توانایی یاناتوانی فرهنگی مانیست )وقتی ازحضور درعرصه های عمومی ناتوانیم پس ....

سیّم :گاهی تصور ما ازنظام اداری جهانی نادرست است ، کاری رادرموعدمقرر به انجام نمی رسانیم ، بعد سعی می کنیم بایافتن واسطه ، چانه زنی سیاسی ودیپلماتیک و... موضوع راخاتمه دهیم واگر نشد آن رابه قضا وقدرالهی واین که مصلحت بوده !! حواله می دهیم .!!

چهارم : وقتی درکشور ، متاسفانه وضمن اظهارشرمندگی ، کارغیرممکنی با یک تلفن ویا توصیه فلان شخص مسئول وغیر مسئول ممکن می شود ، این تصور قوّت می گیرد که نظام جهانی متشکل ازانسان هایی است که می شود باکمی چانه زنی نسبت به رفع مشکل اقدام کرد ؛ درصورتی که اگرنگوییم این گونه نیست باقاطعیت می توان گفت این فرمول همه جا جواب نمی دهد .

بعدم: حذف استقلال نه به فرهنگ این مرزوبوم لطمه می زند ونه اثری درتحولات اجتماعی مادارد ( اهمیت ورزش ورقابت ورزشی بحث دیگری است ) امّا هشداری است به همه ما که شعارمسلمانی می دهیم وبر پیشانی سخنرانی هایمان رعایت نظم وتقوا تابلو شده است .

باید کاری کرد وگرنه فردا خیلی دیر است .بهتراست ازخودم شروع کنم .

ماجرای عکس سکس  

درست ساعت 12ظهر فکری به کلّه ام زد ؛ درقسمت عنوان یادداشت ها نوشتم «عکس سکس جنجالی ...» ودربخش متن، این جمله را«اگر اینجا عکس سکس بود چه نظری می دادید ؟».

تعدادبازدیدکنندگان وبلاگ  تالحظه ارسال این یادداشت بدون عکس !! 28نفر بود ولی درکمتر ازیکساعت 45نفر وآمار همچنان روبه افزایش !!!!؟ وهیچکدام نظری نداده اند جز یک نفر که تعجب کرده که چرااین عنوان را استفاده کرده ام ؟ ولی آمده بود !

من واقعا" دام نگسترده بودم امّا واقعیت این بود که این واژه ،کسانی رابه سمت خودکشیده بود ، آن هم کاربران پارسی بلاگ که شکل وشمایل مذهبی دارند! واین خود سئوالات چندی را موجب می شود :

یکم : آیا بی محتوابودن وبلاگ ها وسایت ها باعث روی آوردن برخی به این مقوله شده است ؟

دویم :مذهبیون بامساله سکس چگونه برخورد می کنند ، آیا آنان به یکی از تعابیر اصلی «تقوا» یعنی خودکنترلی رسیده اند ؟( مجردان ومتاهلین رادراین مقوله جداکنید ؛ نه جدانکنید نه ...) .

سیّم :آیا نبود مراکز تفریحی وشادی بخش سالم  درایران ، عاملی برای روی آوردن گروهی به این مسائل نیست ؟

چهارم : آیا آموزش رفتارهای صحیح جنسی ـ حداقل برای متاهلین یاکسانی که درشرف ازدواج هستند ــ می تواند ازاشتیاق مشاهده چنین تصاویر ومناظری بکاهد؟

پنجم :کاربران اینترنت وقت زیادی از عمرخود رادرسیر آفاق وانفس این دنیای مجازی تلف می کنند ؛ آیا به راستی پرسه زدن دراین اخبار واطلاعات ...، رشد اجتماعی ، علمی ، فرهنگی و..به دنبال دارد ؟ اگر ندارد ...

دراین باره نظرتان رامشتاقانه خواهم خواند، لطفا" دریغ نکنید .

درپایان ضمن عذرخواهی ازدوستانی که بامشاهده عنوان «عکس سکس جنجالی ...»درباره من باخودشان فکرهاکردند وپس ازبازشدن حسام سرانیز عصبانی شدند می گویم ، این موضوع صرفا" با کنجکاوی شروع شد واکنون برای همه ما هشدار است ...        شادباشید

اگر اینجا عکس سکس بود چه پیامی می دادید؟

می دانی چرا به حرفت گوش نمی دهم ؟؟؟؟؟

اگرواقعا" بخواهیم به حرف دیگران گوش فرادهیم وآن هارا خوب بشنویم وبرای آن که شنونده خوبی باشیم ، بهتر است به این نکات توجه کنیم :

*به خود نگوییم محتوای ذهنی دیگران رامی دانم ؛ زیرااگر فکر کنیم «راستی اوچه طورفکرمی کند وچه احساسی دارد ؟»خیلی کم خواهیم شنید .

*نخواهیم تنها آنچه راکه دوست داریم بشنویم .

* به فکر فرو نرویم ، زیرا امکان دارد بیان این که «چه گفتید ؟» یا «ممکن است تکرارکنید ؟»برای طرف مقابل آزاردهنده باشد .

*درحال گوش کردن به سخن دیگران ، همه چیز رابه تجربیات خود ارجاع ندهیم ؛زیرا دراین حالت ، خیلی چیزها رانخواهیم شنید .

*به ارزشیابی زودرس نپردازیم ، زیرا با این کار عبارات بسیاری را ازدست می دهیم .

* موضوع رابه سرعت عوض نکنیم .این کار نشان دهنده بی علاقگی مابه سخن دیگران است .

*همه حرف ها راتاییید نکنیم ؛ این هم نشانه این است که می خواهیم ازاختلاف جلوگیری کنیم واین ، شایسته یک شنونده خوب نیست .

رشد مدیرت مدرسه ،شماره 5 ،بهمن 1381ص9

......امان ازحرف.......

ازمیان تمام ابزارهای مخرّبی که بشر اختراع کرده است ، وحشتناکترین ـ وجبونانه ترین ـ سلاح ، «کلمه» است .

مشت هاوسلاح های گرم ،درنهایت قدری خون برجای می گذارند .بمب هاخانه ها وخیابان هارا ویران می کنند .زهرها رانیز می توان شناسایی کرد .

«کلمه » می تواند بدون برجای گذاشتن هیچ سرنخی ، ویران کند .فرزندان را ،والدینشان سال ها شرطی می کنند .مردان به شیوه ی خدانشناسانه ای مورد نکوهش قرارمی گیرند .زنان به طرز حساب شده ای باکلمات شوهرانشان قلع وقمع می شوند .وکسانی که خودرامفسّران کلام خدامی دانند ، مومنان را ازدین دور نگاه می دارند .

شما باکلمات چه می کنید .....

......عشق جمعه ای .......

....جمعه می رسد ، روزنامه ای راکه درطول هفته نتوانسته ای بخوانی برمی داری . تلویزیون را روشن می کنی وصدایش رامی بندی .نواری را دردستگاه پخش صوت می گذاری .درحالی که سعی می کنی روزنامه راورق بزنی وبه موسیقی گوش دهی ، بادستگاه کنترل ازراه دور ازاین شبکه به آن شبکه می پری .روزنامه هیچ چیز جدیدی ندارد، برنامه های تلویزیون تکراری هستند ونوار را هم ده ها بار شنیده ای . زنت، بچه هارا تروخشک می کند ، بدون این که بداند چرا سال های جوانیش راچنین فدامی کند؟ برای خودت بهانه می آوری :«زندگی همین است دیگر .»نه ! زندگی این نیست .زندگی آکنده ازشور وهیجان است .فکرکن ببین شور واشتیاقت راکجاگم کرده ای . قبل ازاین که خیلی دیر شده باشد ، زن وبچه هایت رابرداروسعی کن دوباره پیدایش کنی .

عشق هرگز کسی را از تعقیب رویاهایش باز نداشته است .

من و زن واینترنت

پرده اوّل :

   مدتی است نق زدن های زنم شروع شده که چراکامپیوتر نداریم.   می گویم بابا ! اوّل وسایل ضروری راتامین کنیم بعد چشم ، حتما"    می خرم ؛ اخم می کند وتامدتی این اخم بر رفتارش و روحیه من سایه می افکند ..

پرده دوّم :

    چیزهایی راکه قبلا" قراربود بخریم خریده ایم .کم کم راضی می شوم سراغ کامپیوتر بروم ؛به چند مرکز فروش کامپیوتر سرمی زنم وبالاخره     ـــ باوجود عدم تفاوت زیاد فروشگاهها وقطعاتشان ـــ به دلیل ویژگی های شخصیتی ونوع برخورد فروشنده والبته تبلیغات روشن وخاموش دیگران ، سفارش می دهم ، یک هفته بعد چراغ خانه ماباحضور کامپیوتر روشن می شود  و...

پرده سوّم:

    هنوز همه برنامه های نصب شده رااجرانکرده ام .ازکامپیوتر درحدّ ویدئو سی دی کار می کشم ، اعتراض زنم بلندمی شود که : کامپیوتر بدون اینترنت جاذبه ندارد ... تاآمدیم سیم خط تلفن جدید رابه اتاق کامپیوتر ببریم ، ده روزی طول کشید وبالاخره صدای دلنشین مودم راشنیدیم .

پرده چهارم :

   اینترنت جاذبه دارد ، کافیست یک بار سایت یاوبلاگی رابازکنید ، مثل کوچه ی هزارتو ازراهی به راهی دیگر سرک می کشی وزمان باسرعتی غیرقابل وصف می گذرد . اوایل ، همه چیز عادی بود وهمه راضی ازاین که بالاخره کامپیوتر داریم ومی توانیم ازاینترنت استفاده کنیم ( نوعی مُد روز) .کم کم باسایت ها و وبلاگها آشتی کردم وعلاقه مندشدم وبلاگ بسازم وساختم .

پرده پنجم :

    برای راه اندازی وبلاگ باید ساعت ها کانکت باشی وازمصاحبت باخانواده دور.وقتی هم راه افتاد باید برایش مطلب بنویسی ، تایپ کنی ،دروبلاگ بگذاری ، نظرات بازدید کنندگان رابخوانی و...این ها همه مقدمه ی نوعی اعتراض است ؛ اعتراض به همه چیز به برق ،ادیسون ، بیل گیتس ، ماکروسافت ، سایت ، وبلاگ وبه کسی که وقت وبی وقت دراین فضای مجازی می چرخد و زمان برایش معنا ندارد !!

پرده ششم :

     اعتراض بالا می گیرد .زنم می گوید :صبح تاعصر که اداره ای ، شب هم که تاساعت ها برنامه ومطالب جلساتت راآماده می کنی ،صبح زود هم که برای ارسال مطالب به وبلاگ همراز کامپیوتری ، تازه هرجاهم نشسته ای درفکر مطلب برای به روزکردن وبلاگی ؛ لعنت برهرچی کامپیوتر واینترنته ، خسته شدم و...

پرده هفتم :

    نق نق پرده اوّل جایش رابه غرغر وغضب می دهد . فضای عاطفی خانواده بوی کارت اینترنت ودانلود وآپلود می دهد.شرایط سخت می شود . مدتی است کانکت نشده ام تارضایت همسرم راجلب کنم امّا وبلاگ اعتیاد دارد ، نمی توانم ازآفرینش خودم دل بکنم ؛ سعی می کنم برنامه داشته باشم وخودم رابه اجرای آن مقیّدکنم .

     هنوزشرایط عادی نشده ،خدارا چه دیده ای شاید فردابهتر ازامروز باشد ، شایدهم ...