لطفا"ابتدا این نوشته راتا پایان بخوانید..چندلحظه فکر کنید و...بعد قضاوت کنید..عجله نکنید!!

چرا شورت های زنانه و مردانه ؛ مدل های مختلفی دارند؟
اصلا از سوالم تعجب نکنید! این یک سوال جدی و خیلی خیلی بنیادی است. چیزی که اگر همه ی آدم ها به آن فکر کنند و جوابش را به دست بیاورند، دنیا تغییر می کند.

شورت های زنانه مدل های بیشتری دارند. ولی این فقط دلیل تنوع طلبی زنان نیست. به هیچ عنوان! بلکه نشان دهنده ی تنوع طلبی مردها هم هست (خیلی هم بد فکر نکنید، مطمئنا منظورم زن و شوهرهایی هستند که به هم محرمند!)
شورت های ساده داریم ،شورت های خیلی نازک، شورت های پاچه دار و خلاصه انواع و اقسام دیگری که هر کدامش یک کاربردی هم دارد.

شورت های مردانه، اصولا از تنوع کم تری برخوردارند. شاید دلیلش عدم حساسیت خانم ها به این مقوله است (باز هم تاکید می کنم؛ خانم های محرم شرعی) چند تا مدل داریم: شورت مامان دوز، شورت گل گلی که فقط پدربزرگ ها استفاده می کنند، و...

چرا ما شورت های یکسان نمی پوشیم؟
شورت اصولا خصوصی ترین، درونی ترین و پنهان ترین لباس انسان است. کاربرد شورت خیلی هم زیاد نیست. البته در کشورهای اروپایی و امریکایی که ملت با شورت کنار دریا لم می دهند و لیموناد (البته کافرهای شان چیزهای دیگری هم می خورند) می نوشند، کاربردهای تزیینی هم پیدا می کند ولی مسلم است که آدم تا لباس های اصلی اش را درنیاورد ؛ شورتش معلوم نمی شود!
تا به حال از خودتان پرسیده اید که چرا آدم ها شورت های یکسانی نمی پوشند؟ و این همه تنوع رنگ و مدل برای چیست ؟جواب این سوآل خیلی اهمیت دارد :
انسان، برای درونی ترین و شخصی ترین چیزهایش، دست به انتخاب می زند. مدل های خاص، رنگ های خاص، اندازه های خاص، هر کدام بستگی به فرد و سلیقه ی او دارد. در هر کشوی لباسی هم که بگردید، می توانید از این نوع لباس زیر  پیدا کنید. طرف اگر خیلی هم به لباس زیرهایش بی توجهی نشان دهد، حداقل چند تا شورت را دارد.
حالا...
سوآلات مهم :
شورت که دیده نمی شود، چرا این قدر تنوع رنگ و مدل دارد؟
شورت که دیده نمی شود، چرا ما به آن اهمیت می دهیم؟
شورت که دیده نمی شود، چرا در خریدنش، معیارهای خاص خودمان را داریم؟
شورت که دیده نمی شود، چرا یک پاره پوره اش را نمی پوشیم؟
جواب های مهم :
چون انسان برای انتخاب خصوصی ترین چیزهایش، خودش تصمیم می گیرد و حرف دیگران برایش اهمیت ندارد. وقتی این «چیز خصوصی» اهمیت پیدا می کند، که در معرض دید عموم قرار می گیرد. جالب است که ما با این که می دانیم ممکن است شورتمان در طول روز دیده نشود بازهم چیزی می پوشیم که هم سالم و هم تمیز باشد. شورتی را می پوشیم که اذیتمان نکند. تنگ نباشد. گشاد نباشد. خودمان دست کم از مدل و رنگش خوشمان بیاید (موارد بهداشتی اش هم مهم است)
وقتی یک شورت پاره پوره می پوشیم، در طول روز همه اش به این فکر می کنیم که چه قدر ناراحتیم. انگار همه دارند می بینند!
نتیجه ی مهم 1 :
شورت آدم و شعور آدم (منظور همان طرز تفکر است)، شباهت های زیادی با هم دارند . طرز تفکر و شعور هم پنهانی ترین بخش ماست که وقتی حرف می زنیم یا چیزی می نویسیم، پیدا می شود. فکر کنید چه قدر بد است وقتی آدم شلوار ذهنش را با کلمات پایین می کشد و شورت شعورش را نشان می دهد وهمه می بینند که آن زیرچه خبراست !!
نتیجه ی مهم 2 :
همان طور که ما در کوچه و خیابان راه نمی افتیم  که ببینیم شورت مردم چه مدل یا چه رنگی است، شعور و درک و عقیده ی افراد را هم نباید مورد تجسس قرار داد. واقعا چقدر مهم است که بدانیم  طرف، در زندگی خودش چه کار می کند؟ به ما چه که راه بیافتیم و در به در و خانه به خانه و از خصوصی ترین چیزهای زندگی شان سر در بیاوریم؟ دراین صورت درپاسخ آیه قرآن که درکار ورفتار یکدیگر تجسس نکنید چه خواهیم گفت؟

اگر کسی را دیدید که لباس درست و حسابی پوشیده؛ اما شورتش پاره است و با بی خیالی، همان را در معرض نمایش گذاشته، شما به راحتی می توانید دریابید که لباس فاخر تنش، پشیزی ارزش ندارد.
*
متاسفانه داریم همگی دچار این بلا می شویم. لباس های فاخر و شورت های کهنه و کثیف. چیزی که به آن «ظاهر سازی» می گویند !
*
امیدواریم اگر روزی، مجبور شویم که لباسمان را در منظر عموم از تن بیرون کنیم، دست کم، شرمنده ی شورتمان نباشیم

  برگرفته از این  نشانی که با ایمیل یک دوست به دستم رسید