اشاره:

ابتدامطلب یکسال پیش را از اینجــــــــا بخوانید تامعلوم شود نوشته جدیدم درباره چیست.مطلب لینک شده را درتاریخ 2/8/88 دروبلاگم گذاشتم ویادم رفته بود که چنین مطلبی نوشته ام تا روز پنج شنبه هفته گذشته که برای شرکت درجلسه شورای دبیران ،خودم را به دبیرستان رساندم آنچه درآن جلسه رخ داد به  همان مطلب مربوط می شود،اکنون  مطلب زیر رابخوانیدتاموضع واضح ترشود وسپس نظرتان را دراین باره بنویسید :

خیلی ساده بود ، جلسه شورای دبیران را می گویم. مثل هرمدرسه ای شورای دبیران درابتدای سال تحصیلی تشکیل شد تا برنامه های آموزشگاه برای ارتقای کیفیت آموزشی مطرح وبرای آن چاره جویی شود ؛ درابتدای جلسه مدیر جدید دبیرستان درباره اهداف تشکیل مدارس شاهد وبرنامه هایش گفت واز همکارانش خواست او را در رسیدن به هدفهای آموزشگاه یاری کنند وسط صحبت هایش رئیس اداره وکارشناس مشارکت های مردمی که قبلا دعوت شده بودند از راه رسیدند. رئیس پس از سخنان مدیر دبیرستان سخنان نسبتا" مفصلی را از برنامه های قرآنی وتربیتی و برنامه های عمرانی منطقه گرفته تا اخذ سند ثبتی اردوگاه دانش آموزی وشناسایی پروژه های عمرانی منطقه و.. ارائه کرد وهرآنچه را می خواست مطرح کرد وقت گذشته بود وغذا داشت از دهن می افتاد سفره ای گستردند وناهار به اتفاق رئیس اداره صرف شد وبعد ادامه ی جلسه . همکاران یکی یکی دیدگاههایشان را درباره اوضاع آموزشی مدرسه ونظرشان را برای ارتقای وضعیت تربیتی و آموزشی مدرسه بیان کردند تا نوبت به من رسید ابتدا از مدیر سال قبل که به درخواست خودش عطای مدیریت را به لقایش بخشیده بود تشکر کردم وبه مدیر جدید که هر دو از دوستان وهمکارانم بودند تبریک گفتم وبعد مساله ای را بدین شرح طرح کردم که: درست است که مدارس شاهد برای  فرزندان شاهد ، جانبازان وآزادگان که ادای دین ما به آنان امکان پذیر نیست ایجاد شده است اما به دلیل رقابتی که برای ورود به این مدارس ایجاد می شود دانش آموزان معزز شاهد که بدون شرط معدل در این مدارس پذیرفته شده اند در رقابتی نابرابر قرارمی گیرند ورسیدگی به اوضاع درسی آنان دشوار می شود مثلا درسال گذشته از جمع چهارکلاس سال اول دبیرستان 5نفر مردود شدند که 4 نفر آْنان فرزندان شاهد با مشکلات خاص خود بوده اند وادامه دادم تعدادی از این چهار نفر درابتدایی ترین توانایی های دانش آموزی مثل روخوانی ،نوشتن ،حساب کردن ساده و رفتارهای دانش آموزی مشکل دارند ودرنوبت اول ودوم سال پیش هیچ درسی را نمره نیاورده اند بنابراین باید برای این دانش آموزان که حقی برگردن ما دارند کاری با برنامه انجام داد وگرنه صرف دلسوزی ونگرانی چاره ساز نخواهد بود .. جلسه ادامه پیدا کرد وهمکاران هریک دیدگاههای خود را ارائه کردند ونمی دانم چرا باز دوباره رئیس اداره درمقام سخنرانی برآمد وتصمیم گرفت به یکایک نظرات آموزشی ، اداری ، مالی ، عمرانی وساختاری آموزش وپرورش از جمله استیضاح وزیر آموزش وپرورش که کسی در باره آن سئوالی نکرده بود پاسخ گوید سپس درجایی فرمود : بناست درنیمه اول مهرماه آزمونی از دروس سوم راهنمایی واز کتاب های ریاضی ، زبان انگلیسی، عربی وعلوم تجربی به عمل آید ونتایج آن در پیشرفت دانش آموزان اول دبیرستان به کار گرفته شود من پرسیدم به نظرشما دانش آموزی که 8سال امتحانات تشریحی داده واصولا با مقوله ای به نام سوالات چهارگزینه ای آشنایی ندارد تا چه اندازه با اینگونه آزمون آشناست ؟ آیا نتایج این آزمون می تواند قابل اعتناباشد ؟ سعی کرد بپذیرد اما باز ادامه داد که باید آنان را برای تست آماده کرد! نمی دانم در ایتدای سال تحصیلی که دانش آموز نگران تغییر دوره است ونمی داند باکدام دبیر ومدیر روبروست چه کسی باید دانش آموز را برای تست زدن آماده کند ؟ بگذریم ... باز ادامه داد تا رسید به اینجا که بله... عده ای دروبلاگهایشان درباره ارسال بخشنامه از طریق اینترنت بحث هایی را مطرح کردند واین کار را بیهوده خواندند بگذارید هرچه می خواهند در وبلاگهایشان بنویسندوجالب آن که یک سال از درج این مطلب دروبلاگ من می گذشت !! برخی از دبیران که بامطالب وبلاگم آشنایی داشتند درپایان جلسه گفتند فلانی خطابش با شما بود گفتم می دانم اما آنچه من نوشتم صرفا نقدی بر این مورد آن هم در دنیای مجازی بود وانتظار نداشتم دردنیای واقعی آن هم درجلسه شورای دبیران که جای حل وفصل مشکلات مدرسه است آن هم از طرف رئیس اداره که قاعدتا" می بایست «سعه صدر » و«ظرفیت» بیشتری نسبت به معلمان داشته باشد آن هم اینگونه بی مقدمه مطرح شود بنابراین ترجیح دادم نظرم را باز در دنیای مجازی مطرح کنم واز همه معلمان و مدیران آموزشگاهها به ویژه آموزشگاههایی که فاقد معاون ( از نوع آموزشی ، پرورشی ، اجرایی وفناوری ومربی پرورشی تمام وقت ) هستند درخواست نمایم برایم بنویسند که با این سرعت نابسامان اینترنت، قطع شدن های مکرر وبی معاونی آیامدت زمانی را که باید صرف دانش آموز ودبیر و والدین دانش آموزان ودر یک کلام «کیفیت آموزش » کنند صرف گرفتن بخشنامه نمی کنند؟ آیا هزینه تلفن وکارت اینترنت ،تونر واستهلاک چاپگر ،واعصاب و روان مدیر با رفت وبازگشت خدمتگزار در یک منطقه آموزشی که حداکثر زمان رفت وآمد تا دورترین مدرسه اش ازاداره 30دقیقه است برابری می کند ؟ آیا قراراست مدیران دروقت آزادخود هم نگران برقراری اینترنت ودریافت بخشنامه باشند ؟بگذریم از این که این طرح هم مثل همه طرح ها نقاط قوتی دارد ونقاط ضعفی اما به نظر نمی رسد آنچه من نوشته بودم تیشه زدن به ریشه این تصمیم بود فقط نقدی آرام بود که رئیس ما را «پس از یکسال »همچنان می آزرد آنچنان که به روشنی از مطلبی که یکسال پیش نوشته شده بود دلخوربود.

توضیح آن که همان تاریخ که این مطلب را گذاشتم معاون رئیس دردیداری که از دبیرستان محل کارم داشت پرسید فلانی مطلبت راخواندم! ظاهرا" خوشش نیامده بود گفتم خودت قضاوت کن دریک مدرسه دونوبته یک بار مدیرنوبت صبح  و یک بارهم مدیرنوبت ظهر بخشنامه ها را چاپ می کنند آخرسال هزینه کاغذ وچاپ وتلفن وکارت اینترنت سربه فلک می زند چراکه باید بین بخشنامه های مختلف بگردد تا مواردی را که به دبستان یا راهنمایی مربوط هستند از بخشنامه های هنرستانها ودبیرستانها وپیش دانشگاهی جداکند... وبعد رفتم کلاس.. چند روز بعد بخشنامه های هردوره درفایل جداگانه ای ارسال شد این کم ترین استفاده این انتقاد بود که کارمدیران هردوره را آسان تر می کرد . اما انگار انتقاد باهر درجه وشدتی وبا هر شیوه وترفندی وباهرملایمت واحترامی خریداری ندارد و روان برخی را که شان جایگاهشان اقضامی کند دریادل باشند می فرساید.