حسام ســرا
| ||
چندسالی است که سبد جوایز درمدارس ابتدایی وراهنمایی دربرابر چشم دانش آموزان ومراجعان قرار گرفته است .مسئولان اداری وآموزشی براین باورند که این جوایز می تواند انگیزه درسی را در دانش آموزان تقویت کند ؛ گاهی جوایز گرانبهاتر ،مدتها در کمد جوایز باقی می مانند وگاهی برای دریافت جایزه ای چنان مسیر پر پیچ وخم طراحی می شود که دانش آموزان از خیرش می گذرند براستی استفاده از این جوایز در نظام آموزشی ما کدام هدف را نشانه گرفته است ؟ سال هاست که استفاده از جایزه،کارت آفرین و ستاره، به خصوص در دوره ابتدایی، درحکم نظام تشویقی و برای ترغیب بیشتر دانش آموزان به پیشرفت تحصیلی رایج شده است. داده ها حاکی از آن است که ردپای آن به شکل جایزه های بزرگتر، مثل دوچرخه و... به دبیرستان ها هم، باز شده است. در این جا بحث برسر این نیست که این عوامل انگیزشی بیرونی ، باعث پیشرفت تحصیلی می شوند یا خیر؟ این مساله در جای خود نیازمند بررسی دقیق است. اما سئوالی که پیش می آید، این است که پیشرفت تحصیلی از طریق انگیزه های بیرونی مثل رضایت والدین، معلم، جایزه و... تا چه حد ماندگار و کارآمد است؟ آیا مشوق های بیرونی به جز کسب نمره خوب در امتحان آن درس(در حکم معیار پیشرفت تحصیلی)، سبب علا قه و کنجکاوی دانش آموزان به مباحث آن درس هم می شود. تا به هدفمندی دانش آموزان در مطالعه درس ها بینجامد و آنان علا یق خویش را بیابند؟ آموزش وپرورش مشکلات زیادی دارد اما به نظر می رسد بعضی از دشواری های این نهاد توسط خودش ایجاد شده وبه نهادهای دیگر ارتباطی ندارد ، هرچند در این زمینه نباید خواست ها ونظرات نامعقول گروه های تاثیر گذار دیگر مثل مسئولان وتصمیم گیران را نادیده گرفت. [ یکشنبه 87/8/12 ] [ 12:40 صبح ] [ اکبر حسامی ]
[ نظرات () ]
|
||
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |