دن

این نوشته پس از دوسال (30/5/86)از آرشیو خارج می شود فقط به خاطر معصومیت کودکانی که با هزاران امید به محیط آموزشی پا می گذارند

دنیای عزیز!

   پسرم امروز به مدرسه می رود . این رویداد برای مدّتی برایش عجیب و تازه خواهد بود امیدوارم با او با ملایمت مدارا کنی تا بتواند خود را با شرایط جدید وفق دهد .

تو می دانی که او تا به حال پادشاه لانه اش بوده است . فرمانروای حیات خلوت خانه . در آن به پرنده ها دانه می داده و توپ بازی می کرده است . من هم همیشه دم دستش بوده ام و زخم هایش را پانسمان و دلشکستگی های کودکانه اش را التیام بخشیده ام .

ولی ... حالا وضع فرق کرده است . امروز صبح او از پله های جلوی خانه پائین رفت و برایم دست تکان داد و وارد عرصه ی بزرگی شد که احتمالاً برایش جنگ ها ، تراژدی ها و رنج های فراوانی را به همراه خواهد آورد: عرصه ی زندگی !

برای زندگی کردن در چنین اوضاع پر تلاطم ، پرهیاهو و اغلب بی رحم ، به ایمان و عشقی پایدار نیاز دارد .

بنابر این ، ای دنیا ! آرزو می کنم دست کوچکش را بگیری و به او یادبدهی که با این همه رنج و مشکل، چگونه شادمانه روبه رو شود .

ای دنیا ! به او یاد بده ،اما اگر می شود لطفا" کمی ملایم تر ! به او بیاموز که برای هر نبردی ، قهرمانانی وجود دارند و او یکی از آن هاست ! به او بگو در مقابل هر دشمنی که زندگی فراراه انسان قرار می دهد ، صدها دوست خوب هم وجود دارند . فقط کافی است آن ها را پیدا کنی . به او عظمت و شکوه «یاد گرفتن» را بیاموز .

به او فرصت بده که معنای عمیق برکه ها و جنگل ها و کوه ها و ابر ها و راز نهفته در صدای پرندگان ، زندگی زنبوران عسل و راز نهفته در آسمان آبی ، آفتاب ، گل ها و چمنزارهای سرسبز و با طراوت را ببیند و بفهمد و درک کند . به او بیاموز که شکست خوردن ، بسیار افتخار آمیز تر از پیروزی های همراه با دسیسه و خُدعه است .

به او بیاموز که به خود و آرای خود ، حتی هنگامی که همه ی دنیا معتقدند غلط هستند ، ایمان داشته باشد و پایداری کند . به او بیاموز که دانش و استدلال و تفکر خود را به بالاترین قیمت بفروشد ، اما هرگز بر سر روح و دل خود معامله نکند .

به او بیاموز گوش هایش را بر شکایت ها ، ناله ها و نا امیدی ها ببندد و اگر ایمان دارد که حق با اوست ، مردانه بایستد و بجنگد .

ای دنیا ! همه ی این ها را با ملایمت و مدارا به او بیاموز ،ولی هرگز او را نترسان .

ای دنیا ! من یک مادرم و می دانم که خواهشم ، خواهش بزرگی است : ببین برایش چه می توانی بکنی . آخر او طفل معصومی بیش نیست!

                                                       نوشته ی : پتی هنسن    ترجمه ی : پروین قائمی

سیزده بدر یا جشن بدرقه نوروز از مهمترین رسوم مشترک در میان اقوام ایرانی است که طی سالهای اخیر از آن باعنوان« روز آشتی با طبیعت»و روز طبیعت نیزیاد می‌شود. ایرانیان از گذشته‌های دور ، با آغاز بهار و ورود به سال جدید و پس از چند روز دید و بازدید و تبریک سال نو ، گویا برای تکمیل شادی خود و دور کردن غم و غصه و خمودگی ، در روز سیزدهم فروردین ماه ، با بیرون آمدن از خانه و پناه گرفتن در طبیعت ، مراسم سیزده بدر را اجرا می‌کنند.

 در همه شهرها و روستاها ی ایران ، خانواده‌ها به صورت گروهی، گاه چند خانواده با هم غذای ظهر را آماده کرده و آجیل و خوردنی‌های سفره هفت سین را با خود برداشته و به دامان صحرا و طبیعت می‌روند و سبزه هفت سین را با خود برده و به آب روان می‌سپارند . به دامن صحرا و طبیعت رفتن ، شوخی و بازی کردن،دویدن و در هر حال شاد بودن ، از ویژگی‌های روز سیزده بدر است. گره زدن سبزه به نیّت باز شدن گره دشواری‌ها و برآورده شدن آرزوها ، از دیگر رسوم این روز است. سیزده بدر ، جشن واقعی بهار است. طراوت و سرسبزی به طبیعت بازگشته و طبیعت نیز مردم را به سوی خود می‌خواند. در جوامعی که حافظ محیط زیست هستند، این تلقی که انسانها بدون محیط زیست هیچ اند، باوری عمومی است . انسانها با وجود پیشرفتهای فوق العاده امروزی شان مدیون محیط زیست اند و چه بسا که با بحثهای فلسفی، پزشکی، زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی این وابستگی به محیط زیست فزونتر نیز می شود. شاید بتوان گفت که حفظ محیط زیست، ضروری ترین وظیفه انسانهاست چراکه به اندازه زندگی انسانها اهمیت دارد. گفتن از محیط زیست اما در بسیاری موارد دردناک است، از این بابت که انسانها چه فجایعی بر سر طبیعت آورده اند؛ واقعیت این است که طی سالها ،محیط زیست با بیرحمی و شقاوت کامل مورد ظلم قرار گرفته و نتوانسته چنانکه باید از خود محافظت کند. اگر اندیشه ورزی در زندگی ،درکنار زندگی کردن و لذت بردن محور قرار گیرد، حفظ محیط زیست در عالی ترین جایگاه اندیشه انسانی قرار خواهدگرفت.

قصد توصیه ونصیحت ندارم که خود نیز از آن بیزارم امّا کاش بشود در روز طبیعت یاهمان سیزده بدر فقط زباله هایی را که ایجاد کرده ایم باخودمان به اولین جایی که امکان جمع آوری آنها وجود دارد بیاوریم واز ریختن پلاستیک ، قوطی های نوشایه، ظروف یکبار مصرف ودیگر موادی که بازگشت آنهابه دامان طبیعت سالیان زیادی طول خواهد کشیدخودداری کنیم کاش می شد که در این زمینه نیز بنیانگذار فرهنگی بودیم که برای جهانیان قابل عرضه بود ونکته پایانی این که اگر بشود به درختان میوه وباغهایی که میهمانشان می شویم ضرری نزنیم واندکی درسایه سار آنها بیاساییم وبازگردیم نگاه روستائیان رانسبت به فرهنگ شهری بازسازی کرده ایم  نکگاه جهانیان بماند برای بعد

درباره فلسفه سبزه گره زدن ادامه مطلب رابخوانیدادامه مطلب...

 دیروز مجری رادیو جوان درباره کتاب ومطالعه می گفت :« پژوهشگران بر این باورند که برای ساماندهی درست ساختار شخصیتی دانش آموزان لازم است هر یک از آنان تا پایان دوران تحصیل دست کم 100کتاب در زمینه های مختلف ادبیات ایران وجهان مطالعه کنند واز قول ابوالحسن نجفی عضو پیوسته فرهنگستان زبان وادب فارسی  در این باره که حتّا اساتید داشگاه در رشته ادبیات فارسی نیز به رُمان نخواندنشان مباهات می کنند گلایه می کرد »

 به دلایل گوناگون،« نهضت کتاب نخوانی» درکشور ما باسرعتی بیش ازسرعت صوت ونور درحال انتشار است، در این اوضاع درمدارس ایران زمین ، معرفی کتابهای مختلف وبرگزاری مسابقات رنگارنگ با شیوه سئوالات چند گزینه ای وگاه کپی برداری از پاسخنامه ها با شدتی بیش از گذشته درحال انجام است ، دانش آموزان گریزان از مطالعه کتابهای درسی، با خریدن کتابهای معرفی شده وبدون مطالعه در مسابقه ای شرکت کرده وبه امید دستیابی به جایزه ای احتمالی خانه های پاسخنامه را پی درپی وبی هیچ تاملی تکمیل می کنند ؛ ظاهرا آموزش وپرورش دربرابر تصمیم مقامات دیگر ناچار به پذیرش است و«باید» هر نوع کتاب و نوشته وانشایی را به مسابقه بگذارد ،نمی دانم برگزاری اینگونه مسابقات می تواند هدفی را که گوینده رادیو جوان بیان می کرد تحقق بخشد یانه ؟ اما می دانم اگر آموزش وپرورش بخواهد به اهدافش برسد باید کمی سبکبار شود وبرای اهداف اصلی اش برنامه ریزی نماید

در این زمینه می توانید این نوشته رانیزبخوانید.

بعضی از افراد به موسیقی های ملایم بعنوان زنگ تلفن همراه علاقه مندند و عده ای ترجیح می دهند از موسیقی های شاد استفاده کنند.

با تولید گوشی های پیشرفته تلفن همراه، به موازات تغییر سلیقه خریداران ، انتخاب زنگ نیز بسته به شخصیت افراد تغییر محسوسی یافته است.

استقبال مردم برای نصب آهنگ های گوناگون در گوشی های خود در دو سه سال اخیر دو چندان شده است و هر کسی سعی می کند فقط از موسیقی های مورد علاقه اش به عنوان زنگ تلفن همراه استفاده کند.
بعضی از افراد به موسیقی های ملایم بعنوان زنگ تلفن همراه علاقه مندند و عده ای ترجیح می دهند از موسیقی های شاد استفاده کنند.
برخی افراد موسیقی های هیجان بر انگیز و پر صدا را برای زنگ تلفن همراه خود بر می گزینند.
در این میان عده ای هم تنوع طلب هستند و هر چند وقت یکبار موسیقی زنگ تلفن خود را تغییر می دهند.
روان شناسان معتقدند: انتخاب نوع موسیقی برای تلفن همراه بطور مستقیم با ویژگی های شخصیتی افراد رابطه دارد. آنان می گویند : افرادی که موسیقی های پر سر و صدا برای موبایل خود و یا حتی برای شنیدن در خودرو انتخاب می کنند افرادی هیجان طلبند.
این روانشناس معتقد است : افرادی که موسیقی های ملایم و آرام بخش بر می گزینند افرادی آرام، احساساتی و منظمند که به جلب توجه دیگران تمایلی ندارند.

ریزعلی خواجوی یا همان «دهقان فداکار» که داستان شجاعت او طی سه دهه گذشته در کتاب‌های سوم دبستان تدریس شده، یک کشاورز ساده و معمولی است که 46 سال پس از آن ماجرا هنوز در شهر «میانه» کشاورزی می‌کند.«دهقان فداکار» که 46 سال پیش با آتش زدن لباس خود از برخورد قطار مسافربری با کوه جلوگیری کرد و در آن زمان 32 سال داشت، اکنون 78 ساله است. او 7 فرزند دختر و پسر، 42 نوه و 7 نتیجه دارد و هر هفته با حضور در یک مدرسه ابتدایی با دانش‌آموزان آن مدرسه دیدار می‌کند.

حمید رضا ترقی، عضو شورای  مرکزی و معاونت فرهنگی کمیته امداد در نشست خبری این کمیته که امروز برگزار شد در پاسخ به این سئوال که شما آیا در زمینه همسریابی افراد تحت پوشش خود اقدامی انجام می دهید ، گفت:‌‏ در رابطه با همسریابی برای افراد تحت پوشش کمیته امداد دو روش مستقیم و غیر مستقیم داریم.
وی افزود: روش مستقیم را فقط در رابطه با دخترانی که در طرح جداسازی از والدین معتاد نگه داری می‌‏کنیم و در خوابگاه‌‏ها پذیرای آنها هستیم به کار می‌‏بریم. چون این افراد کسی را ندارند که در امر ازدواج به آنها کمک کند.
ترقی ادامه داد: ‌‏برای این افراد به وسیله مددکارها و خیران نیکوکار زمینه ی فراهم کردن شوهر انجام می‌‏شود و افراد مناسبی را برای آنها شناسایی می‌‏کنیم.
وی بیان داشت: برای بقیه، روش های متفاوتی داریم، مثلا دخترها رابه همراه مادرانشان به اردوهای زیارتی می‌‏بریم و در آنجا مادران، دخترها را برای پسرهای خود شناسایی می‌‏کنند و خود به خود زمینه ازدواج اینها فراهم شود.
معاون فرهنگی کمیته امداد اضافه کرد: برنامه دیگری که تدارک دیدیم این است که هر ساله در حدود 30 هزار از خانه‌‏های مددجویان مراسم روضه خوانی و سخنرانی برگزار می‌‏کنیم، روحانی را خودمان اعزام می‌‏کنیم و هزینه برگزاری مجلس را نیز می‌‏پردازیم.
وی ادامه داد: و به این ترتیب این مددجو همسایه‌های خود را دعوت می‌‏کند و خانه این مددجوی محروم پذیرای افرادی می‌‏شود که می‌‏توانند دختران این خانواده را برای ازدواج شناسایی کنند و به این صورت به طور غیر مستقیم زمینه ازدواج این افراد را فراهم می‌‏کنیم

پی نوشت :

?انتخاب همسر هنوز هم لااقل درباره بسیاری از خانواده های کم درآمد وتحت پوشش کمیته امداد از الگوی انتخاب والدین تبعیت می کند می گویید نه؟ به سخنان بالادوباره دقت کنید .

?برگزاری مراسم روضه خوانی ، دعا وسخنرانی کارکردهای بسیاری دارد واز آن جمله است همسر یابی نیایش دسته جمعی با خالق همراه با پذیرایی وبه قصد همسریابی! .

?ااصل خبر را می توانید اینجــــا بخوانید