برما سالی گذشت، برشما را نمی دانم......

اول فروردین سال 92 را به یاد می آورم  و روزگار رفته را از خاطرمی گذرانم  روزها وماه هایی که آمدند ورفتند  وتنها خاطره اش مانده است .. به روزهای بهار سال گذشته ،به تابستان گرم وسرگرم کننده اش ،به حسادت ها وتنگ نظری ها، به دشنام ها ودشمنی ها وبه دوستی ها ومهربانی ها.به روزهایی که آنچنان سرگرم بودیم که چونان برق آمدند ورفتند وگذشتند. عمر ما نیز به همین روزها چسبیده بود افسوس که گاهی هیجان گذشت روزها،لذت استفاده از آنها را برما تلخ می کند.......

بعضی از دوستان ورفتارهایشان را که از خاطر می گذرانم یقین پیدا می کنم که اینان از من بهتر هستند و رسم مروت را بیش از من می دانند وعمل می کنند.

به دوستانی که در همه ی روزهای سال ماضی یادشان بود که ما هم هستیم  وگاهی سراغی گرفتند وچیزی نوشتند ودنیای دوستی را به حد نهایت اثبات کردند با نهایت احترام تعظیم می کنم ودستشان رابه گرمی می فشارم.

سال 92 رو به پایان است وکم کم آفتاب اعتدال بهاری بربام برج حَمَل خواهد دمید وباز روز از نو و روزی از نو .

یادمان باشد که گاهی یک  پیامک خالی نیز می تواند همه ی پیام دوستی را منتقل کند همچنان که یک سلام.

«سلام»

سال گذشته به جهت  شلوغی کار ومسئولیت آنچنان که شایسته بود نتوانستم دردنیای مجازی فعال باشم هرچند کسانی این موضوع را به محافظه کاری ربط داده بودند اما همان موقع نوشتم که واقعا فرصت نوشتن درباره دغدغه های فکری ام به نهایت کم شده است همین جا از همه دوستانی که برای خواندن مطلبی به حسام سرا‌ آمدند ومطلب جدید نیافتند پوزش می طلبم شاید سال نو فرصت بیشتری دست داد واین شرمندگی روبه زوال نهاد. می دانم که به شایستگی  نتوانستم دوستان را دریابم وپیامهایشان را پاسخگو باشم به ویژه آنچنان که شایسته بود پاسخگوی ایمیل ها نبودم از این بابت عذرم را بپذیرید . امید دارم سال نو برای همه ی شما که از جمله ی خوبان بوده و هستیدسالی سرشار از سلامتی وخوشبختی باشد ودایره دوستی هایتان همواره گسترش یابد.

عیدتان مبارک وسلامتی وشادابی ارزانیتان باد