این روزها کمی اشتغالات ذهنی وکاری ام بیشتر شده است . تغییر نکرده ام اما نوشتن مثل گذشته برایم اسان نیست آن هم دلایلی دارد که بیشتر به مشغول بودن ذهن وکمی وقت بر می گردد با این حال هرگاه مجالی دست دهد خواهم نوشت حرف بسیار است ومجال اندک ، به عهدی که با  دوستان وهمشهریان بسته ام سخت پایبندم فقط باید کمی  مهلت داد تا کارها روی گردونه  خودش بیفتد  لطفا مرابا ننوشتن یا تاخیر درنوشتن ونوع مطالب  قضاوت نکنید  به موقع باز هم خواهم نوشت فقط کمی صبور باشید  می دانم صبر  تلخ است اما آرزو می کنم اگر تلخی صبر را چشیدید کامتان همیشه شیرین بماند وشادی همیشه رفیق راهتان باشد.....

.