چنان که گفته اند نخستین اتومبیل را درایران ، مظفرالدین شاه وارد کرد وراننده آن بلژیکی بود ؛نمی دانم ، حتما" برای این تنها خودروی پایتخت بنزین را را واردمی کردندزیرابانبود پالایشگاه درکشور امکان تامین همین مصرف ناچیز بنزین درداخل نبود. اکنون بیش از چند میلیون خودروی بنزین سوز (رقم دقیقش را می دانید؟) ولابد چندین میلیون دیگر خودروی گازوئیل سوز درچرخه حرکت قراردارند وناچار باید چیزی را بسوزانندتاحرکت کنند ، بنزین یاگازوئیل.

مانه از ناف جهان افتاده ایم ونه درانتهای جدول کشورهای جهان قرار داریم ؛ کشوری هستیم باامکانات ،ظرفیت ها ،توانمندیها والبته مشکلات ،نارسایی ها وچالش هایی خاص. موضوع بنزین خودروها نیز جدای ازاین مقوله نیست اما سهمیه بندی بنزین را از زوایای گوناگون می توان نگریست:

1ــ همه کشورهای بزرگ صنعتی ،تولید کننده خودرو نیستندو برخی ازآنهاغرور ملی شان رادرجایی دیگر وبا محصولی که قابل رقابت دراقتصادجهانی است نشان می دهند، وقتی خودروی ملی ما به جای مصرف استانداردبنزین(به گمانم 3/5لیتر؟)  درهر یکصد کیلومتر 10تا12لیتر مصرف داردوهر روز چندین دستگاه ازاین خودرو با قیمتی بیش از بهای جهانی آن به بازارهای داخلی روانه می شود با استناد به کدام نظریه اقتصادی به سهمیه بندی سوخت رو آورده ایم؟

2ــ   وقتی زیر ساخت های لازم برای حمل ونقل عمومی مثل جاده ،قطار شهری وبین شهری ، اتوبوس راحت وارزان و... دراختیار مردم مانیست وشهروندان این جامعه باخرج خود وظیفه ای راکه حاکمیت باید می پذیرفته شخصا" انجام می دهندچگونه می توان باسهمیه بندی دراین نیاز ضروری مردم خللی ایجاد نکرد.فکرش راکرده ایم؟ شاید بگوییید قرار است اتوبوس هایی به ناوگان حمل ونقل عمومی اضافه شود و....می گویم باید افزود وتصمیم گرفت؛ با حلواحلواکردن دهان شیرین نمی شود.

3ــ ‌‌کشورهای دارای نظام پیشرفته اقتصادی برای توزیع ومصرف بنزین کدام الگوی اقتصادی را پذیرفته اند واین الگو باکدام نظریه ورویکرد اقتصادی هماهنگی دارد؟ کشورهای ضعیف اقتصادی چه کرده اند؟ وکشورهای مشابه ما چه رفتاری دراین زمینه دارند؟ماکجــــــا ایستــــــــــــاده ایم؟

4ــ  درکشور ما شوربختانه مشکل را با ایجاد مشکلی دیگر  می پوشانند ؛اگر درمرزهای شرقی وغربی کشور قاچاق سوخت رایج است ، اگر رانندگان ما به جای حمل ونقل مسافر به آنسوی مرزها بنزین راغیر قانونی ترانزیت می کنند واگر...  باید چاره ای اندیشید .نمی دانم دراین راه های درمان ، جایگاه سهمیه بندی سوخت کجاست؟مرزنشین ما بیکار است ، کشاورزی وصنعت پابه آن دیار نگذاشته ومعلوم نیست بتواند بگذاردقاچاق سوخت توجیه پذیر نیست اما شما اگر به جای مرزنشینان بودبد برای داشتن زندگی معمولی چه می کردید؟

سوداگرا ن اقتصادی که چون زالو خون مردم را می مکند امروز بنزین قاچاق می کنند ؛ با سهمیه بندی بنزین ــ اگر موفق شویم ــ این سوداگران کدام کالا را مورد قاچاق قرار می دهند ؟آیا آن کالاها راهم سهمیه بندی خواهیم کرد؟                  ونکته آخر این که :  

به نظرتان سهمیه بندی بنزین تاچه زمانی دوام خواهد داشت؟ دوستی می گفت مامردم نجیبی هستیم ، خیلی زود عادت می کنیم .شما هم اینگونه فکر می کنیدیا...؟