یکی دو روز به آزمون سراسری مانده است دانش آموزان  وداوطلبان شرکت دراین آزمون ساعتهای آخر را درانتظار این ماراتن بزرگ علمی کشور سپری می کنند وآرزو می کنند دراین آزمون قبول شوند؛ اضطراب،رفیق شفیق داوطلبان آزمونهای سراسری است.....درایجاد این اضطراب چه کسانی نقش دارند ؟

دانش آموزان باهزاران امید وآرزو درآزمون سراسری شرکت می کنند امروزه داشتن تحصیلات دانشگاهی، بیشتر از آن که نیاز فرد باشد نوعی پرستیژ اجتماعی است ،رفتن به دانشگاه آنقدر اهمیت یافته است که خانواده هایی که برای کمک های ناچیز به مدارس انگیزه ای نداشتند وبا اکراه به این کار اقدام می کردند حاضرمی شوند هزاران وگاه میلیونها تومان برای برگزاری کلاسهای کنکور بپردازند وخم به ابرو نیاورند.

 پدران ومادران بسیاری هستند که باور دارند« راه موفقیت فقط از دانشگاه می گذرد» واز این رو برای موفقیت در این آزمون حاضر به انجام دادن کارهای گوناگونی هستند .

رسانه های گروهی نیز دراین موضوع بی تقصیر نیستند سریالها وفیلم های تلویزیونی دختران دانشگاهی را به گونه ای معرفی می کنند که رفتن به دانشگاه برای نوجوانان امری آرمانی به حساب می آید .

مدیران مدارس ومعلمان نیز دراین امر بی تقصیر نیستند از ابتدای سال تحصیلی آنقدر درمورد کنکور ودانشگاه وکلاسهای تقویتی برای کنکور، حرف می زنند که ناخودآگاه دانش آموزان را وهم  می گیرد که نکند دراین بازی بازنده شوند واین ،خود منشاء اضطراب واسترس است .

درسالهای پس از انقلاب اسلامی اقدامات زیادی برای افزایش تعداد صندلی های دانشگاهها صورت پذیرفته وبا راه اندازی دانشگاههای متعدد روزانه ی دولتی،شبانه،پیام نور،غیرانتفاعی، آزاد اسلامی،علمی کاربردی و.. ظرفیت دانشگاهها را تا آنجا افزایش داده اند که عملا" هیچ شرکت کننده ای نباید نگران رفتن به دانشگاه باشد چراکه سرانجام به یکی از این دانشگاههای رنگارنگ راه خواهد یافت  واین نکته ای است که بسیاری از شرکت کنندگان درآزمون سراسری به خوبی می دانند اما پرسش این است که چرا نگران نتیجه وقبولی هستند؟

پاسخ ساده است اولا" آنانی نگران ترند که به دنبال کسب رتبه وقبولی دررشته های خاص وپرطرفدارهستند رشته هایی که ظرفیت محدودی دارند وراه یافتن به این رشته ها هم پرستیژ بیشتری دارد وهم بیشتر از سایر رشته ها آینده شغلی اش واضح است.

اما بیشتر استرس دانش آموزان شرکت کننده درآزمون سراسری فشارهای روانی،نوع نگاه وآمال وآرزوهای بزرگترهایی است که بر سر داوطلبان آوار می شود نکته ای که پدران ومادران کمتربدانها توجه دارند.

 بعضی از پدران ومادران آرزوهای دست نیافته خود را دروجود فرزند خویش می یابند وبه اصرار می خواهند فرزندانشان دررشته ای تحصیل کنند که آنان می پسندند ویا آنان از دست یافتن بدانها به هردلیل منطقی وغیر منطقی بازمانده اند  اصولا" دانش آموزان درسنین پایین تر ازمفهوم استرس بی اطلاعند آنان فقط به نگرانی هایی که از محیط دریافت می کنند پاسخ می دهند. نوعی واکُنش به کُنش های اطرافیان !

می گویند دانش آموزی دبستانی به معلمش گفت درس راخوانده ام اما چون استرس دارم نمی توانم بیان کنم!معلم از او پرسید استرس چیه؟ دانش آموز گفت نمی دونم چیه فقط می دونم چیزیه که دارم!

این موضوع نشان از انتقال نگرانی های والدین به فرزندان دارد ،این نگرانی وقتی سال به سال همراه دانش آموزان رشد می کند به آزمون سراسری می رسد و استرس کنکور راشکل می دهد البته بخشی از این استرس طبیعی وحتی لازم است بالاخره سرنوشت اجتماعی وشغلی دانش آموزان امروزی تاحد زیادی به رشته ای بستگی دارد که درآن پذیرفته می شوند اما این جامعه وخانواده ها هستند که موفقیت را در راهیابی به دانشگاه خلاصه می کنند وبر نگرانی های جوانان می افزایند.

برای همه کسانی که در روزهای آینده در رقابت علمی دانشگاهها حضور خواهند یافت موفقیت  آرزو دارم .