می گوید کنترل کردن دانش آموزان سخت شده است ،باید برای کنترل آنها از دوربین مداربسته استفاده کنیم مجوز لازم را از اداره آموزش وپرورش گرفته ام . چندماه بعد دوربین ها نصب شده اند دانش آموزان از این موضوع باخبرند وچون می دانند دوربین، آنها ورفتارهایشان راکنترل می کند سعی می کنند نقاط کوری را بیابند که دور از چشم کنجکاو دوربین ها به شیطنت های بچگانه شان ادامه دهند .

چند وقت بعد خبری می شنوم که البته بافاصله اندکی تکذیب می شود خبر این است که : در آینده دوربین‌های مدار بسته به داخل کلاس‌ها برده می‌شود تا کنترل بیشتر و بهتری بر عملکرد آموزشی کلاس‌های درس انجام شود. دلیل استفاده از دوربین مدار بسته در کلاس درس دانش آموزان ،کنترل بیشتر و بهتر آنها ذکر شده است.

فکر کنم اگر همین مسیر را دنبال کنیم کم کم دفترمدیرمدرسه هم توسط کسی دراداره آموزش وپرورش ودفترهمان فرد توسط رئیس مافوقش تا وزیر آموزش وپرورش کنترل خواهد شد وبه باور اینان درآن صورت دیگر هیچ مشکلی درراه یاددهی ویادگیری دانش آموزان ایجادنخواهد شد. به باور اینان یادگیری درکلاس درس بارفتارهای پلیسی وامنیتی قابل تعریف است یا با محیطی آرام ودور از تنش واضطراب ؟چند درصد کشورهای پیشرفته وعقب مانده تر از ما به این روش ها دست زده اند؟ استفاده از این روش نشان از توانمدی ما درهدایت وکنترل دانش آموزان دارد یا چیزدیگری را اثبات می کند ؟افرادی که طرفدار این روش هستند از کدام فلسفه آموزش وپرورش جانبداری می کنند و.....

کمی بیشتر وبادقت به اطرافم نگاه می کنم فقط مدارس وآموزش وپرورش نیست که دچاراین توهم کنترل شده است به بعضی دیگر ازنهادها وادارات که نگاه می کنیم دوربین های مداربسته رامی بینیم این که این مسیر قراراست به کجاختم شود پرسشی است که ذهنها رابه خود مشغول کرده است و پرسش دیگر این که آیا این مدیرانی که از کنترل زیرمجموعه خود مجّدانه دفاع می کنند به مسئولین مافوق خودهم حق کنترل خود را می دهند؟