ما دربرخورد با هرپدیده ای ( مثلا" غرب ) ممکن است یکی ازاین رفتارها را ازخود بروز دهیم :

ــ گاهی برخورد منفی داریم  وهمه خوبی هاوبدی های آن را نادیده می گیریم (غرب ستیزی)

ــ گاهی مجذوب آن پدیده شده  وهرگز به موارد نادرست ومنفی آن نمی اندیشیم ( غرب زدگی )

ــ بعضی اوقات می کوشیم با شناخت بیشتر موارد منفی ، بخش های مثبت آن پدیده رادریافت کرده  ودرزندگی فردی واجتماعی خویش به کاربندیم ( غرب گرایی)

ولی مافقط باغرب مشکل نداریم مشکل ما  در این سه مقوله یعنی غرب ستیزی ،غرب زدگی وغرب گرایی  هم فقط به غرب محدود نمی شود ؛ گاهی غرب زده می شویم وگاهی نیز عرب گرا( همان اعراب )، همچنان که دربرخورد با شرق نیز.

مشکل اساسی تر دراین زمینه « شخصیت زدگی »است ، گاهی چنان مجذوب آدمی می شویم که یادمان می رود این هم ،یکی است مثل سایرین وممکن است درتصمیم ، اخلاق  وعملش خطایی یا خطاهایی داشته باشد!! وعجیب تر آن که گاهی کسی راتاعرش بالا می بریم وچندی بعد برفرش که هیچ برقعر چاهی تاریک می اندازیم !!!

راستی چرا؟