دیرزمانی است بادنیای وب آشنا شده ام ؛نُخُست ،جستجو و چرخشی درسایت هاوبلاگهای متفاوت وسپس طراحی وبلاگ "حسام سرا" وباقی ماجرا...

برای من تولید متن ، مهم تر از کُپی وپیست است ،همواره کوشیده ام این قرارداد شخصی را رعایت کنم ؛این را هر بازدید کننده ای که دست کم دوبار به حسام سرا سر زده باشد می داند.

 وقتی مشخصات وبلاگهای دیگر رامی بینم تابا نویسنده آن آشنا شوم به چند تقسیم بندی می رسم : (به نظرشما شناخت نویسنده یامدیر وبلاگ چه اهمیّتی دارد؟)

1ـــ گروهی ازبلاگرها مشخصاتی ارائه کرده اند که کمتر می توان به درستی آن شک کرد؛اگر این اطلاعات بامکان سکونت ، شغل و اگر امکان داشته باشد عکس بلاگر همراه باشد این "شک" به کمترین درصد می رسد .

2ـــ گروهی دیگر به آرمان وآرزویی بسنده کرده ومشخصات مُبهمی داده اند ،ممکن است  برخی کاربران به این اطلاعات اعتمادکنند ولی همه نه، شما ازکدام ذسته اید؟

3ـــ وامّا دسته سوّم :

این دسته بابهره گیری ازویژگیهای روانی برخی ازکاربران ، لوگوی دُخترکی مجهول الهُویه یاهمان ناشناس خودمان را         بر می گزینند وعنوانی دارند که بیشتر ،مخاطبان خاص راهدف قرار می دهد ،با این توضیح که همه رانمی توان بایک چشم دید نمی دانم چرا بلاگهای دسته سوم، هم بازدید کننده بیشتری دارند وهم نظرات افزونتر.گو این که شرایط اجتماعی جامعه ونبودن ارتباط منطقی وصحیح این دوجنس لطیف ، این شرایط راایجاد کرده وشاید هم اساسا" موضوع چیز دیگری است !! چراوقتی بعضی ازما با جنس مخالف خود، دردنیای واقعی وحتی مجازی، روبرو می شویم اختیار ازکف می دهیم ؟ اشکال کارکجاست؟ چرا بعضی ازما اولین سوالمان در«چت» «جنسیت شما» است ؟زن ومرد دوموجود انسانی اند، البته باتفاوتهای خاص خودشان ؛ حالا نمی شود این سوال جنسیتی رابعدا" ــ اگر ضرورتی پیش آمد ــ بپرسیم ؟

وقتی موضوع ومحتوای بلاگهایی را که من دوجنسیتی نام نهاده ام درچندین وبلاگ دیگر می بینی ومی بینی که بازدیدکننده زیادی ندارد و همان اندک بازدیدکنندگان دربخش نظرات ، نظری نداده ویا چیزکی با بی حوصلگی نوشته اند ،چه نتیجه ای می گیریم؟بی آنکه بخواهم درصدی ازاین آمار راارائه کنم می بینیم که بعضی ازوبلاگها بامشخصاتی جعلی راه می پیمایند ، نوع نگاهشان ، ادبیاتی که بکارمی برند ، پیام هایی که می گذارند و... این راتاحدودی ثابت می کند ، برخی هم            می کوشند سن وسالشان رابیشتر یاکمترازآنچه هست عرضه کنند ، نمی دانم چرا؟ شمامی دانید؟

چندی پیش وزارت ارشاد خبر از ثبت وبلاگها وسایت های خبری داد ومدیران آنهارا تشویق به این امرنمود ،بماندکه آیا این موضوع دردنیای تودرتوی مجازی امکان دارد یانه ؟ اما آیا بهترنیست خودرا هرآنچه هستیم بنماییم ودرفکر ساختن چهره ی متفاوتی از خویشتن نباشیم؟

البته دردنیای اینترنت  ـ‌ به ویژه در ایران ـ‌ که کاربران ، اغلب نوجوانان کنجکاو وجوانان مشتاق دانایی هستند شاید نوشتن اطلاعات واقعی به ویژه برای دختران ، دردسرهایی راموجب شود اما چنانچه مدیروبلاگ ، بارویکردی علمی ،خبری ، اجتماعی ، ادبی و.. پابه این عرصه نهاده باشد وباکسانی که نه از روی نیّت پاک ، صفحه ای رابازکرده ونظری غیر اصولی وخارج ازمعیارهای عرفی واخلاقی می دهند صریح ، بی باک ومنطقی برخورد نمایند به تدریج مشکلات ازبین می رود.(شماهم همین گونه فکرمی کنید؟)راستی چرا زنان ودختران ما دردنیای اینترنت امنیت لازم ندارند تاباهویّت اصلی خود بنویسند وبادیگران ارتباط سالم برقرارکنند؟

اغلب وبلاگها درایران رویکردی غیرسیاسی داشته وبه اشخاص حقیقی تعلق دارند ، به نظر شما چه دلایل دیگری می تواند به مجهول الهُویه شدن (همان ناشناس ماندن) مدیر ومبهم بودن مشخصات فردی بینجامد؟