این سربازان پس از هفت روز راهپیمایی در بیابان به منطقه‌ای می‌رسند که هم‌اکنون با نام «الخرقه» شناخته می‌شود، پس از آن بود که سربازان ایرانی ناپدید شدند و هیچ کس اثری از آنها نیافت… «کامبیز» فرزند کوروش پنجاه هزار سرباز را از منطقه «تبس» به «سیوا» فرستاد تا با طرفداران ـ بت پرست ـ معبد آمون در مصر که یکی از ساتراپ‌ها یا استان‌های ایران به شمار می‌رفت و سر به شورش برداشته بودند، مقابله کند.
در حالی که شاهد پیشنهاد‌های تأسف باری مبنی بر حذف تاریخ نیاکانمان و سلسله‌های پادشاهی ایران زمین از کتاب‌های تاریخی هستیم، گروهی از پژوهشگران بین‌المللی، با یکی از بزرگترین کشفیات تاریخی خود، سند دیگری بر حقانیت تاریخی و قدرت تمدن باستانی ایران بزرگ بر سرزمین‌های وسیعی از جهان قدیم صحه گذاردند.

به گزارش خبرنگار «تابناک» و به نقل از سایت «ام.اس.ان.بی.سی»، در این اکتشاف، در کنار بقایای اجساد سربازان تنومند، حجم بزرگی از تجهیزات نظامی از جمله سلاح‌های برنزی، دستبند‌های نقره‌ای، گوشواره‌ها به همراه صدها استخوان در یک منطقه عظیم بیابانی در منطقه صحرایی دور افتاده غرب مصر کشف شده که بر پایه استنادات تاریخی، بقایای سربازان ایرانی کامبیز دوم، پادشاه هخامنشی ایران باستان ـ که اعراب نام او را به کمبوجیه تغییر داده‌اند ـ است. این سربازان در 525 سال پیش از میلاد مسیح بر اثر گرفتار شدن در یک توفان شن، زنده در زیر لایه‌های شن صحرا مدفون شده بودند.

در این باره، «داریو دل بوفالو»، عضو تحقیقات دانشگاه «لچه» ایتالیا به کانل دیسکاوری آمریکا گفته است: نخستین نشانه برای این موضوع را می‌توان در یادداشت‌های تاریخ دان یونانی، هرودت دید.
این کشف، یکی از معماهای تاریخی را که توسط هرودوت مورخ یونانی گزارش شده حل کرده است. هرودوت ـ 425-484پیش از میلاد ـ در کتاب تاریخ خود آورده است، کامبیز، فرزند کوروش، پنجاه هزار سرباز را از منطقه «تبس» به «سیوا» فرستاد تا با طرفداران ـ بت‌پرست ـ معبد آمون در مصر که یکی از ساتراپ‌ها یا استان‌های ایران به شمار می‌رفت ـ که سر به شورش برداشته بودند ـ مقابله کند.

این سربازان پس از هفت روز راهپیمایی در بیابان به منطقه‌ای می‌رسند که هم‌اکنون با نام «الخرقه» شناخته می‌شود و پس از آن بود که سربازان ایرانی ناپدید شدند و هیچ کس اثری از آنها نیافت.
هرودوت در تاریخ خود به باد‌های شدیدی اشاره می‌کند که همزمان با حضور ایرانیان از سمت جنوب وزیدن گرفت و گردباد‌ها و توفان‌های شن عظیم حاصل از آن سربازان ایرانی را در بر گرفت.
این گزارش می‌افزاید: داستان گم شدن ارتش کامبیز ـ کمبوجیه ـ در یادها ناپدید شد و هیچ ردپایی از سربازن ایرانی به دست نیامد تا اغلب دانشگاهیان آن را داستانی خیالی بپندارند.

پی نوشت:

1-   با حذف نام شاهان از تاریخ سرنوشت گذشته این مرز وبوم چه می شود؟ درست است که زندگی مردم نیز تاریخ است وباید به زندگی آنان پرداخت اما اولا" زندگی شاهان ومردم به هم تنیده است وثانیا" دربخش های بزرگی از تاریخ گذشته درباره زندگی اجتماعی مردم اطلاعاتی دردست نیست چرا که تاریخ را همیشه حاکمان نوشته ومی نویسند و«مردم» در این نگارش ، دخالت چندانی نداشته اند .

2-   آنچه از آن به عنوان « هویت» یاد می شود بیش از آن که به زمان «حال» برگردد به گذشته مربوط می شود؛ گذشته را نمی توان حذف کرد باید آن راشناخت ، در نقدش کوشید وناراستی هایش را از راستی ها جداکرد تا اشتباهات گذشته تکرارنشود وهویت افراد دچار اختلال نگردد . حذف پادشاهان به این می ماند که کسی بخواهد نیاکان نسبی وسببی خود را به هر دلیل حذف کند حتا اگر بتواند ومجاز باشد که چنین کند دیگران او را با همان نسب ونسبتی می شناسند که وی از آنها فراری است .

3-   خرید فلّه ای سریال های کره ای توسط صدا وسیما که با بودجه عمومی اداره می شود وقرار است پاسدار هویت ایرانی واسلامی ما باشد آن هم با بهای گزاف وبه منظور مقابله باتهاجم فرهنگی غرب نوعی واپس گرایی در برخورد با مقوله فرهنگ است قرار نیست برای آن که به دام غرب نیفتیم گرفتار شرق شویم ! آیا آنچه در این سریال های چشم بادامی به نمایش درمی آید به تمامی بافرهنگ ایرانی واسلامی ما هماهنگی دارد ؟ فکری باید که چاره ساز باشد..........