ما ملّت بافرهنگی هستیم ، ایرانی  بودن و مسلمانی برایمان کافی است،با این حال ،گذشته پرافتخاری داریم ، تاریخمان سراسر مبارزه باظلم وتجاوز است ، سهم زیادی درشکل گیری وگسترش فرهنگ و تمدن اسلامی داشته ایم ، دانشمندان متعددی داریم که درحیات علمی بشر جایگاهی دارند ؛ ملّت مانجیب نیز هست .......

اینها همه درست ولی بعضی از خصوصیات اخلاقی ما خیلی هم قابل دفاع نیستند ، دست کم من نتوانسته ام با آنها کناربیایم ، شمارانمی دانم..............

این «همه چیز دانی ما» ،واقعا"معرکه است ،تابه حال کدامیک ازمادرباره بیماری دوست وهمکارمان نسخه ای تجویز نکرده ایم ؟به جای کارشناس الکترونیک درباره خرابی تلویزیون نظر نداده ایم ؟آب وهواکه داستانش نگفتنی است ، همه متخصص تغییرات جوّی هستیم ، تربیت فرزند، آموزش وپرورش ، محیط زیست و...نیز درحیطه تخصصی همه ماقرار می گیرد ! مارا چه شده است ؟

تاکنون کدام خبرنگار درباره موضوعی سئوالی پرسیده ومصاحبه شونده گفته « اطلاعی ندارم ....درتخصص من نیست .....ازاهلش بپرسید  و..»

اگرهم گفته اند پخش نشده چون عقیده براین بوده که همه باید نظر بدهند، گفتن« نمی دانم» ،معنی ندارد !!

درنگاه کلی، ما همه، سیاستمدار، دیپلمات ،حقوقدان ، پزشک ،نسخه پیچ داروخانه ، معلم ومتخصص تعلیم وتربیت ، هواشناس ، بنّا ومعمار ، شهرساز ، کارشناس ورزش وداوری ، فقیه ، ادیب و...ایم ، نظر می دهیم ، آب حوض می کشیم واگر دستمان برسد ممکن است ...

یکی دیگر ازخصوصیات قابل دفاع ما«نجابت »است .نجیب به معنی کسی که جیب ندارد نیست؛ درفرهنگ لغت نجیب رابا این واژه هامعنی کرده اند:

اصیل ، پارسا،شریف ، عفیف،نژاده و...

 به مصادیق نجیب دقّت کرده اید ؟درصف نانوایی ایستاده ایم ، نانوا چندنان را به گوشه ای برای نورچشمی ها پرتاب می کند ویکی برای مشتریان درصف ایستاده ، کسانی هم بدون نوبت نانشان رامی گیرند ومی روند وما.... چون نجیبیم دم فروبسته ایم ، اگر هم کسی معترض شد سایر درصف ایستادگان پادرمیانی می کنند تااین کشاکش به سود نانوا خاتمه یابد !!!

رئیس ما  درکارش ناشی و ناوارد است ، شیرازه کارها ازهم گسیخته شده وهمه می دانیم اشکال ازکجاست ، عده ای تملّق می گوییم وحاضریم به خاطر جایگاهمان به هر حالتی درآییم وگروهی دیگر دم برنمی آوریم تا ببینیم بعد چه می شود ، این نجابت است ؟

بخشی از دولت در رساندن خدمات به شهروندان کوتاهی می کند و آشکار است که سوء مدیریت عامل آن است وما سکوت می کنیم ...

همسایه ما ، ساده ترین مقررات شهروندی را رعایت نمی کند واعضای خانواده را جان به لب آمده ولی چیزی نمی گوییم چون ...

جالب این است که همان همسایه مورد نظر که حقوق ما را نقض کرده ما را نجیب می خواند ونیز مسئولی که نتوانسته کارش راخوب انجام دهد ملّت را نجیب خطاب می کند، اگر من برهمسایه ام معترض شوم وما برمسئولانی که پاسخگو هستند ، نجابتمان لکّه دارنمی شود ؟

 البته در این که ملّت ایران مردم نجیبی هستند شکّی نیست ما مردمی شریف ، نژاده ؛ اصیل ، پارسا وعفیفی هستیم ودراین موضوع تردیدی نیست ؛ امّا نجابت رادرست معنا نکرده اندو مفهومش را درست نفهمیده ایم ، چرا ؟ نمی دانم ؛‌البته نه که نمی دانم ولی ...

اکنون باید گفت :

واژه ها راباید شُست ، جور دیگر باید فهمید ....

نظرتان زینت افزای وبلاگ باد