این روزها دارم همه ی اندوخته های ذهنی ام رامرور می کنم ، همه ی آنچه از درس وبحث ومنبر وخطابه شنیده ام ، بعضی حرف ها وآموخته هایم بعضی دیگر را نقض می کنند شاید این خود دانشگاهی باشد که دانش های فلّه ای ام را به محکی بسپارم تا سره از ناسره بازشناسم؛ اگرچه اختلاف چیز خوبی نیست اما درسایه ی همین اختلاف است که رشد ایجاد می شود.دانه تابا خاک مخالفت نکند رشد نمی کند .

پی نوشت :

1- هرجا می روی بحث سیاست است گاه بحث ها به مشاجره لفظی هم می کشد اما رشد مردم به جایی رسیده است که آزادانه بگویند به چه کسی رای داده اند وبرای رای خود اعتباری قائل شوند .

2- گاهی جانبداری از یک نامزد انتخاباتی فقط درحد تعصب وشنیده هایی است که طرفداری کننده جسارت وجرات دفاع از افکار خود را ندارد کاش شناخت جای تعصب را می گرفت کاش می شدبه آنجا برسیم که هرکسی ، باهر سواد وجایگاهی  به خود جرات ندهد برای دیگران خط وربط بکشد ووظیفه وتکلیف دیگران را به آنان یاد آوری نماید  .