وقتی مناظره محمود احمدی نژاد ومیرحسین موسوی را به دقت دیدم وشنیدم تادو روز نتوانستم هیچ مطلبی بنویسم واکنون پس از دو روز به سراغ میثاق ملی ایرانیان یعنی «قانون اساسی» می روم وبه اصل 121 آن نگاهی دوباره می افکنم .کلماتش را بارها وبارها می خوانم وباخود می اندیشم که آیا رئیس جمهور می داند دربادی امر کدام تعهدنامه را دربرابر نمایندگان ملت ودیدگان آگاه مردم خوانده وبه اجرای آن پایبند شده است ؟

اصل 121قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. سوگند رئیس جمهور

رئیس جمهور درمجلس شورای اسلامی درجلسه ای که باحضور رئیس قوه قضائیه واعضای شورای نگهبان تشکیل می شود به ترتیب زیر سوگند یاد می کند :

بسم الله الرحمن الرحیم

 " من به عنوان رئیس جمهور درپیشگاه قرآن کریم ودربرابر ملت ایران به خداوندقادرمتعال سوگندیادمی کنم که پاسدارمذهب رسمی ونظام جمهوری اسلامی وقانون اساسی کشورباشم وهمه استعداد وصلاحیت خویش را در راه ایفای مسوولیت هایی که برعهده گرفته ام به کارگیرم وخود راوقف خدمت به مردم واعتلای کشور، ترویج دین واخلاق ، پشتیبانی از حق وگسترش عدالت سازم واز هرگونه خودکامگی بپرهیزم واز آزادی وحرمت اشخاص وحقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است حمایت کنم .درحراست از مرزها واستقلال سیاسی واقتصادی وفرهنگی کشور از هیچ اقدامی دریغ نورزم وبااستعانت ازخداوند وپیروی از پیامبر اسلام وائمه اطهارعلیهم السلام ، قدرتی را که ملت به عنوان امانتی مقدس به من سپرده است همچون امینی پارسا وفداکار نگاهدارباشم وآن را به منتخب ملت پس از خود بسپارم"

پی نوشت:

 «ایها الناس! هیچ چیز مملکت شما را آباد نمی‌کند، مگر متابعت قانون، مگر ملاحظه قانون، مگر حفظ قانون، مگر احترام قانون و باز هم قانون و ایضاً قانون. اطفال باید از طفولیت در مکاتب و مدارس قانون بخوانند و بدانند که هیچ معصیتی در شریعت و دین بالاتر از مخالفت قانون نیست. معنی معصیت یعنی خلاف قانون، عمل کردن به دین یعنی قانون؛ مذهب یعنی قانون؛ دین اسلام، قرآن یعنی قانون خدایی؛ آقاجانم قانون! قانون!. بچه ها باید بفهمند، زنها باید بفهمند که حاکم قانون است و بس. هیچ کس در مملکت حکمش مجری نیست، مگر قانون. مجلس شورای ملی یعنی حافظ قانون. وکیل یعنی کسی که تدوین قانون کند. مجلس مقننه یعنی مجلسی که قانون وضع می کند. وزیر یعنی مجری قانون. سلطان یعنی رئیس قوه مجریه قانون. سرباز یعنی محافظ قانون. پلیس یعنی حافظ قانون. عدالت یعنی قانون. استقلال سلطنت یعنی احکام قانون و خلاصه اینکه آبادی مملکت، شیرازه بندی ملیت و قومیت هر ملت منوط است به اجرای قانون».

 این خطابه پرشور سید جمال‌الدین واعظ اصفهانی از واعظان و اندیشمندان سرشناس جنبش مشروطه در ستایش از قانون است.