اگر امروز شما به فردی یک میلیون تومان قرض بدهید ویکسال بعد همین مقدار را پس بگیرید آیا این یک میلیون تومان همان قدرت خرید یکسال قبل را دارد یانه واگر ندارد این کاهش قدرت خرید را چه کسی پاسخگو خواهد بود ؟

اگر در صدر اسلام از حرام بودن ربا سخنی به میان آمده منظور پول اعتباری بوده یا سکه های طلا ونقره ؟ یا هر نوع بهره ای؟ودرصورت اخیر کاهش قدرت خرید را چه باید کرد ؟ آیا با اخلاقیات می توان این موضوع را جبران کرد ؟

اگر امروز مثل دوره های قدیم معاملات با سکه های طلا ونقره انجام می گرفت می توانستیم از قرض دهندگان ، بانکها و.. درخواست کنیم برابر همان پولی را که می پردازند بازپس گیرند واز زیاده خواهی پرهیز کنند اما می دانیم که چنینن موضوعی نه امکان دارد ونه اجرایی است ؛ چه باید کرد ؟

دو توضیح ضروری :

1-   این نوشته توجیه کننده ربا ونزول خواری نیست که از آن به شدت پرهیز کرده ومتنفرم نوشته رابه ترویج ربا ونزول خواری مربوط نفرمایید لطفا".

2-      تلاش ما دراقتصاد جهانی تا چه اندازه می تواند به نظام بانکداری بدون ربا منتهی شود ؟