می گویند انقلاب 57 ایران ،انقلابی فرهنگی بود اگر چه این انقلاب به انقلاب سیاسی هم منجر شد اما صاحبان اصلی انقلاب همواره بر فرهنگی بودنش تاکید بیشتری داشته ودارند .

درابتدای انقلاب باتوجه به شیوه های فرهنگی موجود درحکومت وجامعه گذشته  برنامه ها وشعارهایی داده شدیکی از این شعارها این بود که تلویزیون باید دانشگاه باشد ومساجد محل آموزش وتعلیم وتعلّم .

از پیروزی انقلاب بیش از 33 سال می گذرد اکنون نگاهی به صدا وسیما ونگاهی به دانشگاهها می کنیم انگاراز این شعار وبرنامه،فاصله زیادی گرفته ایم، دانشگاه ومدارس که قرار بود نقش یاددهنده ی عقلانیت باشند قدم  درراه مسجد گذاشته اند ومسجد بابرنامه های یکنواختش درحال درجا زدن است ؛ تلویزیون هم حال و روز بهتری ندارد .

اگر به برنامه ها وشرکت کنندگان درمساجد دقت کنیم درخواهیم یافت که درمسجد تک صدایی (مونولوگ ) حاکم است روضه خوان ،منبری ، مداح و.. می گویند وحاضران که از قشرهای مختلف با پیشینه ی سواد ودانش متفاوتی هستند فقط گوش می دهند بسیار کم اتفاق می افتد که کسی درحین سخنرانی واعظی، پرسشی بپرسد ویا انتقادی کند! اصلا" این امور درقاموس روضه خوانی ومداحی و وعظ جایگاهی نداشته وندارد .

 درآن سوی ماجرا یعنی درمدارس ودانشگاهها از قدیم الایام چند صدایی(دیالوگ) حاکم بوده است و حاضران می توانستند به فراخور دانش ودرک خود از پدیده ها سئوال بپرسند وگوینده را درچالش علمی قراردهند .

بعد از 33 سال جای مدارس ومساجد عوض شده است ویا به تعبیری مدارس ودانشگاهها به مسجد تبدیل شده اند این سخن به معنای کابردی نبودن مساجد نیست بلکه  بدین صورت قابل تعبیر وتفسیر است که مسجد رابرای  امر دیگر و مدارس ودانشگاهها رابرای امری دیگر ساخته اند وهریک کابرد خویش رادارد این که پس از سالها مدارس ودانشگاهها به مسجد تبدیل شده اند نه بدان دلیل که درآنها نماز برگزار می کنند بلکه به دلیل تبدیل شدن به تک صدایی قابل بررسی وکنکاشی عالمانه است تابدانیم ادامه این مسیر در دراز مدت به سود جامعه است یا به زیان آن .

اگر مدارس بتوانند درماه محرم درباره فلسفه قیام عاشورا ودلایل این حرکت تاریخی بااستفاده از منابع مکتوب وغیر مکتوب، دانش آموزان ودانشجویان را به تلاش وادارند ومثلا بابرپایی جلسات نقد کتاب ویژه این ماه، عقلانیت خود را پرورش دهند راهی به خطا رفته اند؟ ممکن است بگویید حرکت امام حسین علیه السلام حرکتی عاشقانه بود که احساس هر انسان آزاده ای رابر می انگیزد پاسخ آن است که درجامعه شیعی ما به اندازه کافی درباره برانگیختن احساس افراد تلاش می شود  واین تلاش تاحدی هست که مدارس با برگزیدن راهی دیگربه گسترش روحیه عقلانیت دانش آموزان ودانشجویان مشغول شوند .

یک بار دیگر به بنر ها وپوسترهای تبلیغی نگاه می کنم : برای دانشگاهی که دهها تن استاد برجسته درزمینه های تاریخ اسلام و...دارد ودانشجویان کارشناسی ارشد ودکتری درآن درس می خوانند گاه سخنرانی برگزیده اند که درمقام علمی دست بالاتری از آنان ندارد ومداحی که چهره جدیدی از دین ومذهب را به نمایش می گذارد که با بسیاری از منابع تاریخی مطابقت ندارد. حال شما بگویید «راه همان است که باید می رفتیم ورفته ایم »؟