مردهندی با123 همسر وفرزند

همه اعضای این خانواده در خانه چهار طبقه یاسی رنگ با یکصد اتاق خواب زندگی می کنند و بر اساس اخبار موجود بزرگ ترین خانواده دنیا در حال افزایش به 200 نفر است.

به گفته پسر بزرگ زیونا، 55 فرزند، 12 عروس، 4 داماد و 86 نفر از 128 نوه های این مرد همه در یک خانه زندگی می کنند و مدیریت خانه نیز به عهده 39 همسر زیوناست.

پو زیونا چانا، مردی هندی است که 94 فرزند از 39 همسر خود دارد.

همه زوج های ازدواج کرده، اتاق یا اتاقک های مجزا دارند. در حالیکه فرندان مجرد همه به طور دسته جمعی در یک خوابگاه بزرگ زندگی می کنند. نخستین و بزرگ ترین همسر زیونا - تیانگی - وظیفه برنامه ریزی هفتگی کارهای خانه و تعیین وظیفه برای دیگر همسران زیونا را به عهده دارد.

تیانگی همچنین مدیریت آشپزخانه را نیز به عهده دارد. در آشپزخانه این خانواده بزرگ برای هر وعده غذا حدود 114 کیلوگرم گوشت، سبزیجات و برنج مصرف می شود.

زیونا چانا می گوید: «احساس می کنم فرزند مورد علاقه خداوند هستم زیرا او فرزندان زیادی به من عطا کرده است تا از آنها مراقبت کنم. این خوش شانسی من است که همسر 39 زن و صاحب بزرگ ترین خانواده دنیا هستم.»

یکی از همسران جوان این مرد می گوید: «ما همیشه در کنار او هستیم زیرا او مهم ترین فرد این خانه و خوش تیپ ترین مرد روستاست.»

تقریبا یک ماه به عیدنوروز و آغاز سال 92 مانده است. آجیل و پسته و خشکبار هم که جزو عناصر ثابت دید و بازدیدهای نوروزی است، این روزها بالاترین و بی سابقه ترین قیمت های خود را تجربه می کند. آیا با این اوضاع، آجیل از سبد کالاهای نوروزی خانوارهای ایرانی حذف می شود؟ آیا شبکه های اجتماعی و پیامک هایی که این روزها لحظه به لحظه بیشتر می شوند می تواند قدرت خود را در تاثیرگذاری، به رخ بکشد؟

 واکنش مردم به گرانی آجیل، در دنیا حقیقی ومجازی وبخصوص پیامک ها بیشترین بازتاب را داشته است. افزایش کم سابقه و ناگهانی قیمت آجیل شب عید این روزها بحث اول پیامک ها و شبکه های اجتماعی شده است.

«بیایید برای یک بار هم که شده در تحریم آجیل به دلیل گرانی متحد باشیم. ما آجیل نمی خریم و نمی خوریم.» این پیامک شاید این روزها روی تلفن همراه شما هم آمده باشد. پیامکی که این روزها به یکی از بحث های داغ تبدیل شده است.

به این پیامک هم توجه کنید :

«تصمیم بگیریم برای حفظ آبروی خانواده های کم درآمد ومبارزه باگران فروشی ،سال نو را بدون خرید آجیل جشن بگیریم »

واین پیام:

 «بیاییم امسال آجیل نخریم و یک نوشته قشنگ روی سفره هفت سینمون، بذاریم که برای چی اینکارو کردیم. اگر کسی دوست داشت (دوست داشت بدون هیچ اجباری) میتونه معادلشو به افراد نیازمند اطرافش یا مثلاً به زلزله زده هایی که یک زمستون وحشتناک رو گذروندن کمک کنه تا اونها هم یه کمی عید داشته باشن یه کمی مرهم آلامشون باشیم یه کمی "بگیم" هموطن ،ما کنارت هستیم...امسال هیچ خانواده ایرانی در پذیرایی نوروز خود آجیل نخواهد داشت خواهشا با نخریدن آجیل همکاری نمایید»
 
ما امسال آجیل نمی‌خریم...
 
شعارها و متن ها هم در نوع خودش جالب است: « اگر 15 میلیون خانواده بطور متوسط 100 هزار تومن توی جیب دلالای آجیل بکنن، همین یک قلم میشه 1500 میلیارد تومن!!! پولی که بلافاصله میره توی یک مسیر دیگه و هر بار فربه تر و فربه تر میشه و دمار مردمو درمیاره  ...حرف ساده است.

 این که سرانجام، مردمی که در ارسال پیامک های این موضوع دریغ نمی کنند برای سفره هفت سینشان چه تصمیمی خواهند گرفت نیاز به گذشت زمان دارد باید حدود یک ماه دیگر حوصله کرد....شما چطور ؟امسال آجیل می خرید؟

درروایتهای دینی ما مسلمانان از قول پیامبرگرامی اسلام صل الله علیه وآله آمده است که«درجستجوی دانش باشید حتی اگر درچین باشد» .چین در آن زمان نماد دوری مسافت  و شرک تلقی می شده است شاید از این روایت بتوان اینگونه برداشت کرد که رفتارهای مثبت ومورداستفاده در زندگی روزمره تان را حتی از دشمنانتان بیاموزید  حتی اگر ناچارشوید مسافت زیادی را با دشواری بسیارطی کنید .

با این توضیح به تصویر نگاه کنید:

1-     طبیعتا" بازتاب سخنان رئیس  کشوری که داعیه دار قدرت وبیشترین بودجه نظامی درجهان است می تواند مشکلات بسیاری را ایجادکند ویا گره های بسیاری رابگشاید اما متن سخنان چنین فردی راچه کسی می نویسد؟ خودش؟مشاورانش؟یا...

کسانی که درتصویر دیده می شوند" جان فاوراو" رییس گروه سخنرانی نویسان اوباما(فرد نشسته در سمت راست تصویر)و معاون او " کدی کینان" (فرد نشسته در سمت چپ تصویر(هستند که مسئولیت نوشتن متن سخنرانی های رئیس جمهور امریکا را برعهده دارند . سخنانی سنجیده (البته براساس حفظ منافع ملی امریکا وگاهی به ضرر کشورهای دیگر)با زمانی حساب شده،منطبق برحوصله شنوندگان حاضر وتلویزیونی وبیانی روان ومنطقی .

آیا این موضوع می توانددرکشورهای دیگر قابلیت اجرایی داشته باشد؟ آیا رئیس جمهور دیگر کشورها به دیگران تا آن حد اعتماد دارند که متن سخنرانی شان را تهیه ودراختیارش قراردهند؟ آیا درآن صورت سخنانی سنجیده تر، کم حاشیه تر ومنطبق برمنافع ملی را شاهد نخواهیم بود؟

2-     موضوع دیگر که از این تصویر برداشت می شود تفاوت جلسات کاری با جلسات دیگر است به پذیرایی روی میز دقت کنید وبه پذیرایی جلسات کاری برخی ازمسئولان ما! به نظر می رسد ما نتوانسته ایم بین جلسات کاری وجلساتی که به منظور پذیرایی یا میهمانی برگزارمی شوند تفکیک قائل شویم  مدیر دبستان شش کلاسه هم برای برگزاری جلسات کاری که از مدارس دیگر درمدرسه اش برگزارمی شود آنچنان به زحمت می افتد که کمتر فرصت می کند به موضوع جلسه بیندیشد وجالب تر آن که درپایان ؛ آنچه درذهن شرکت کنندگان می ماند نوع پذیرایی جلسه است نه محتوای مطالب وموضوعی که به خاطر آن گرد آمده بوده اند(شاید هم جلسه آن قدر بی کیفیت وخالی از محتوا بوده که فقط پذیرایی درخور توجهی داشته است!!)

3-     موضوع دیگر نوع پذیرایی است .کشوری که داعیه دار بزرگترین قدرت اقتصادی ونظامی است روی میز رئیس جمهورش چیزی جز یک نوع میوه دیده نمی شود! این موضوع را با جلسات اداری واجرایی که تاکنون درآن شرکت کرده اید مقایسه کنید !تفاوتی می بینید؟کاری می شودکرد؟

دشمنان ما نیز باهمه درنده خویی وخوی دشمنی ،گاهی رفتارهایی دارند که می تواند مورد استفاده ما واقع شود اگر به  روایت نقل شده از پرچمدارمکتب اسلام پایبندیم باید کمی در رفتارهایمان تجدید نظرکنیم ..

چراباوجودهشدارمقام معظم رهبری ومسئولان ارشد نظام درسال حمایت از تولیدملی، کار وسرمایه ایرانی،وتأکیددرباره ساده زیستی مدیران وپرهیزاز تشریفات ،این موارد کمتر مورد توجه مسئولان زیردست قرارمی گیرد؟

امروزه در زمینه  ایجاد مسیرهای جدید یاددهی-یادگیری، انتقال اطلاعات و روشهای آموزشی از طریق تاسیس و  راه اندازی وبلاگهای آموزشی معلمان، انقلابی عظیم شروع شده است. اکنون بسیاری از آموزگاران موفق در کلاسهای درس، وبلاگهایی پویا در فضای مجازی هم دارند. بده-بستانهای اطلاعاتی در میان وبلاگهای آموزشی معلمان آن چنان قوی و گسترده است که در تغییرات اخیر برنامه های درسی دوره ابتدایی در پایه های اول، دوم و ششم، برخی از معلمان حتی گوی سبقت را از مسئولان توزیع اطلاعات در وزارت آموزش وپرورش ربودند. به همین منظور و برای شناسایی وبلاگهای فعال آموزشی آموزگاران، مجله رشد آموزش ابتدایی با برگزاری مسابقه ای بزرگ، ضمن ایجاد بانک اطلاعاتی از وبلاگهای فعال، از تلاشگران این عرصه نیز قدردانی خواهد کرد.

شرایط شرکت در مسابقه

1. کلیه  آموزگاران، معاونان، مدیران و مربیان مشاغل در دوره  ابتدایی و پیش دبستانی که مدیریت وبلاگی شخصی، مدرسه ای یا گروهی را به عهده دارند، می توانند در این مسابقه شرکت کنند.

2. وبلاگهایی که در مسابقه شرکت می کنند، نباید از سرویس دهنده هایی استفاده کنند که برای وارد شدن به فضای بلاگ، نیاز به فیلترشکن دارد (الزام به حضور در فضاهای مجازیِ مجاز که با قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران مغایر نیست).

3. پروفایل مدیر وبلاگ حتماً باید فعال باشد (لزومی به تکمیل کردن تمامی اطلاعات نیست، ولی حتماً باید مدیر وبلاگ، شناخته شده و دارای مشخصات شاسنامه ای معتبر باشد. از اطلاعات پروفایل مدیر وبلاگ، به نحو مقتضی راستی آزمایی خواهد شد).

4. لازم است وبلاگ هر 10 روز، دستکم یکبار به روز شود. وبلاگهایی که مرتباً به روز می شوند و نیز وبنوشته هایی که روز مشخصی برای نوسازی اطلاعات خود دارند، امتیاز مثبت می گیرند.

5. وبلاگهایی که صرفاً به ذکر خاطره نویسی می پردازند، از گردونه بررسی خارج خواهند بود.

6. وبلاگهایی که علاوه بر خاطره نویسی محض، به بیان تجربه های کاری می پردازند و نمونه هایی از کارهای خود در کلاسهای درس و مدرسه را در قالب متنهای پی دی اف، فایل پاورپوینت، پادکست، فیلم، عکس، نمونه سؤال و... برای بارگذاری به وسیله  مخاطبان به اشتراک می گذارند، در اولویت انتخاب خواهند بود.

7. قالب و ظاهر وبلاگ تا آنجایی که به ارائه محتوا لطمه نزند، با درصد کم در انتخاب مؤثر خواهد بود.

8. افزایش تعداد لینکهای وبلاگ، به هیچ وجه در انتخاب وبلاگ برتر تأثیر نخواهد داشت ولی آمار واقعی بازدیدکنندگان، تعداد و نوع کامنتها (کامنتهای تبلیغی، دعوتی و بی مشخصات محاسبه نخواهد شد) و برخی فعالیتهای جنبی موجود در وبلاگ (مانند نظرسنجی، پست ثابت و...) در انتخاب تأثیر خواهد داشت.

9. واکنش به رویدادها و فعالیتهای جاری آموزش وپرورش مانند ارائه هر نوع نقد و اطلاعات درباره سند تحول بنیادین و برنامه درسی ملی، برنامه ها و کتابهای درسی جدید، طرحها و برنامه های ارائه شده از سوی آموزش وپرورش و... نمره مثبت خواهد داشت. بدیهی است منظور از این بند قرار دادن متنهای تأییدی در وبلاگ نیست، بلکه نقدها و تحلیلهای کارشناسی از ارزش بییشتری برخوردار خواهد بود.

10. رعایت امانتداری و حقوق معنوی پدیدآورندگان، اصل مهم حضور در فضای مجازی است. در هر مرحله از بررسیها، اگر معلوم شود مطلب یا هر نوع اطلاعات دیگری بدون ذکر منبع در وبلاگی آمده است، آن وبلاگ از گردونه داوری حذف خواهد شد.

چگونگی حضور در مسابقه

شرکت در مسابقه به شیوه خوداظهاری است. از این رو لازم است مدیر وبلاگ طی نامه ای حداکثر در 500کلمه با ذکر نشانی وبلاگ، مشخصات خود و اطلاعات مختصری که  وی  ارائه آنها را لازم و ضروری می داند، نسبت به معرفی وبلاگ اقدام کند. شرکت کنندگان می توانند نامه  500کلمه ای خود را حداکثر تا 31/2/92به یکی از نشانیهای زیر ارسال کنند:

* ارسال نامه به صندوق پستی مجله

* ارسال با نمابر از طریق شماره تلفن 88301478-021

*ارسال از طریق رایانامه یا وبلاگ سردبیر مجله www.mortezamajdfar.blogfa.com

*ارسال از طریق رایانامه مجله     ebtedayi@roshdmag.ir

* تحویل حضوری به دفتر مجله در تهران

(از وبلاگهایی که به اطلاع رسانی در زمینه مسابقه اقدام کنند، سپاسگزار خواهیم بود).

داوری

پس از جمع آوری برگه های خوداظهاری، کلیه وبلاگها توسط هیئت داوران بررسی شده و برای هر وبلاگ سه برگه داوری تکمیل می شود و براساس میانگین آرای داوران، وبلاگهای برتر شناسایی خواهد شد.

امتیازات

*انتخاب 30 وبلاگ برتر (سعی خواهد شد براساس تفاوتهای موجود در میان انواع وبلاگها، انتخاب وبلاگهای برتر در حوزه های گوناگون یا حتی پایه ها و رشته های متفاوت انجام پذیرد). از وبلاگهای برتر، علاوه بر معرفی در پشت جلد یکی از شماره های دوره  93-1392 مجله رشد ابتدایی، با جوایز و لوحهای تقدیر، تقدیر خواهد شد.

*علاوه بر 30 وبلاگ برتر، وبنوشته های برتر دیگر تا رتبه  پنجاهم به صورت تفصیلی در مجله  رشد ابتدایی معرفی خواهند شد.

* هم اکنون پژوهشی به وسیله  مرتضی  مجدفر سردبیر  مجله رشد ابتدایی  و همکاران پژوهشگر وی درباره  جایگاه وبلاگهای آموزشی در نظامهای آموزشی جهان و ایران در شرف انجام است. در نتایج این پژوهش که به صورت کتابی مستقل منتشر می شود، مشخصات وبلاگهای آموزشی برتر تا هر رتبه ای که امکانپذیر باشد، درج خواهد شد.

ارتباط

برای هر نوع پرسش درباره  مسابقه با دفتر مجله  رشد ابتدایی در تهران (88839178-021) و نیز   نشانی های ذکر شده قبلی تماس حاصل فرمایید.

                                ستاد برگزاری نخستین مسابقه وبلاگهای فعال آموزشی آموزگاران

برگرفته از وبلاگ ارزشمند گونش

نشسته ایم کنار هم. می گوید درفلان مکان سخنرانی است دوست داشتید بروید. یکی از حاضران می پرسد سخنران کیست وموضوع سخنرانی چیست؟ می گوید سخنران رامی شناسم اما موضوع سخنرانی اش رانمی دانم  بعد می پرسد چه اهمیتی دارد که سخنران کیست؟ می گوید : وقتی می دانم سخنران مورد نظرشما درهفته وماه زحمت مطالعه رابرخود هموار نمی کند وحرفهای قبلی اش را دوباره رنگ ولعاب می دهد چه اهمیتی دارد سخنان تکراری اش را بشنوم؟ وادامه می دهد: برای یک ساعت سخنرانی هفت یاهشت ساعت مطالعه نیاز است وقتی می بینم شخصیت مورد نظرشما فرصت ماندن درکنار خانواده خودش راهم محدود کرده است وعملا" نمی تواند مطالعه کند شک دارم حرف جدیدی داشته باشد.

راستی راز بی کیفیت شدن سخنرانی ها (لطفا" فقط به سخنرانی های سیاسی محدود نشوید)چیست آیا غیر از مطالعه موضوع دیگری دراین کیفیت نقش دارد؟

سالهاست با نوجوانان وجوانان درارتباطم پیش از اینها هرگاه به تناسب درس وبحث، موضوعی پیش می آمد رفتارها و واکنش های دانش آموزان را به دقت زیر نظر داشتم امروز نیز مثل گذشته همان حساسیت ها را دارم اما درهر حال متناسب با سن وسال آنان پرسش هایشان را تا آنجا که اطلاعات اندکم ومقتضیات زمانی و... اجازه دهند بی پاسخ نگذاشته ام.

پیشترها وقتی از جنسیت، رابطه دوستانه، مشکلات خانوادگی، ازدواج وهمسرگزینی،کنترل جمعیت، بارداری ومواردی از این دست صحبتی به میان می آمد نوعی شرم وخجالت کلاس رافرامی گرفت،کسانی از شدت خجالت سرخ می شدند، بعضی سرشان را روی میز می گذاشتند وفقط شنونده بودند وتنها تعدادبسیار کمی جسارت بیان دیدگاه یا دفاع از نظراتشان را داشتند.

امروز که همان مباحث را باهمان گروه سنی درمیان می گذارم انگار بحثی عادی وطبیعی را با آنان مطرح می کنم؛ نظرمی دهند، مخالفت می کنند،پرسشگر شده اند وگاهی سکوت ؛ سکوتی که سرشار از ناگفته هاست.!

رشد قارچ گونه رسانه ها،استفاده از تلفن همراه مجهز به دوربین وبلوتوث، تعدد شبکه های تلویزیون داخلی وماهواره ای بدون کنترل نظام مند والدین، استفاده روز افزون از اینترنت وفضای مجازی،تنهایی نوجوانان ومشغول بودن والدین به امور دیگر و... بخشی از دلایلی است که فضای ذهنی نوجوانان را متحول کرده است .

مشکل این است که این رسانه ها اطلاعات مورد نیاز نوجوانان را بدون سطح بندی وبه صورت کاملا" بی قاعده وبه اصطلاح رایج آن «فلّه ای» دراختیار کاربران قرارمی دهد درست است که اطلاعات نوجوانان نسبت به گذشته بیشتر شده اما این اطلاعات لزوما" به معنای آگاهی ارزشمند به حساب نمی آیند چنان که شاید اطلاعاتی که قراراست در 25 سالگی دراختیار جوانی در این سن وسال قرارگیرد در14 سالگی موجبات ناهنجاری های رفتاری را فراهم نماید .

گروه های نامرئی مدارس یکی دیگر از فضاهای پیدا وپنهان برای بیان دیده ها وشنیده ها از این رازهای مگو به حساب می آیند. دلخوش به این نباشیم که ماهواره را از میان خانه برچیده ایم وآن را درجمع خانوادگی خود نپذیرفته ایم باور کنیم وبپذیریم که آنان که برنامه های ماهواره ها را بی هیچ استرس وکنترلی دیده اند مو به مو برای هم سن وسالانشان تعریف می کنند آنگاه که مدرسه ساکت است و کسی درحیاط با کسی دعوانمی کند یا به دنبال کسی بافریاد نمی دود وعده ای دور بچه ای جمع شده اند شاید کلاس آموزشی رایگانی را دایر کرده اند تا اطلاعات طبقه بندی نشده را با شور نوجوانی دراختیار دوستانشان قرار دهندومسئولان راضی از این که «نظم را درمدرسه برقرارکرده اند ..»!چه خیال خامی!

بی آن که بخواهم درباره نوجوانان داوری ارزشی انجام دهم بااطمینان می گویم نوجوانان امروز از نظر باز بودن چشم وگوش با نوجوانان دیروز ونسل گذشته تفاوت های بسیار کرده اند باید این تفاوت ها راشناخت ودربرابر آن با چشم باز وگوش شنوا عمل کرد .

اگر این اطلاعات مورد نیاز به عنوان مباحث درسی درکتابهای مدارس گنجانده شوند وبراساس سن وجنسیت دانش آموزان توسط معلمان آشنا وآموزش دیده دراختیار نوجوانان قرارگیرند از نقش تخریبی «اطلاعات فلّه ای» کاسته خواهد شد ودرغیر این صورت گاه ناچارخواهیم شد فردی رابرای آموزش های مقطعی دعوت کنیم تا دریک جلسه کوتاه مطالب دسته بندی نشده ای ر دراختیار دانش آموزان قراردهد. گاهی که مطالب طرح شده توسط سخنرانانی را که برای بیان نکاتی درباره  بلوغ به جمع دانش آموزان دعوت شده اند  با دقت مورد توجه قرارمی دهیم درمی یابیم که سخنران با ولعی خاص به بیان ظرافت های رفتاری درموضوعات جنسی می پردازد آن گونه که هیچ روان پزشک و روان شناسی درهیچ یک از سرزمین های شرقی(ونه لزوما" اسلامی) به چنین امری مبادرت نخواهد کرد انگار مبلغین هم بی پرده شده اند!