همدلي دشواري بشريت است . بشري که حضوري مجزا از روح خويش داشته است و بشري که خود مانع عملي شدن افکارش است و توزين تفکرات بشر به کلمات از ديد بوبن چيزي جز تلقين اعتبار به انديشه بشر نيست . حتي قدرت دوست داشتن نيز گاهي در انحصار بودن با ديگران است

کتابهاي بوبن لحظات منحصر بفرد اويند . طلوع از عمق خاموشي و رفتن به فراسوي همه چيز آنچنان که از بيرون به درون نوشته راه مي يابي . نگاهي چند بعدي در خويش .