آنچه مهم است با چشم ديده نمى شود.

اين كتاب را وقتي كه ديگر چيزي نمانده بود كه يك آدم بزرگ شوم خواندم.

خيلي به دادم رسيد.

هرازگاهي بايد خواندش تا توي روزمرگي هاي زندگي دچار مرض آدم بزرگ ها نشوي. خيلي سخت است. مرضش واگيردار است. بايد خيلي مواظب باشي و به هوش که مبتلا نشوي.

مرسي از يادآوري اين کتاب و پايدار باشيد