اوشو: وقتي دو انسان بالغ عاشق يكديگر مي شوند، يكي از بزرگترين تناقضهاي زندگي به وقوع مي پيوندد، يكي از زيباترين پديده ها صورت واقعي به خود مي گيرد: آنها با يكديگر هستند اما در عين حال در عظمت تنهايي بسر مي برند،آنها بقدري با يكديگر عجين مي شوند كه در حقيقت يكي مي شوند. ولي اين اتحاد و يكي بودن، فرديت و هويت مستقل آنها را نابود نمي كند؛ در واقع شخصيت و فرديت آنها را اعتلا مي دهد. اين دو به يكديگر كمك مي كنند تا بيش از پيش آزاد باشند. در رابطه بين آنها از سياست و دوز و كلك و تلاش جهت سلطه گري خبري نيست. مگر آدم مي تواند بر كسي كه عاشقش است سلطه داشته باشد؟