ياد اون روزي افتادم که دست توي دست همديگه داشتيم توي خيابون راه مي رفتيم و برگ هاي زرد پائيزي روي زمين را ميشمرديم
اگه مي دونستم زندگي اينقدر زود مي گذره بهش مي گفتم برگرديم و دوباره بشماريم آخه من قاطي کردم
هرکسي براي تربيت فرزندش راهي و برنامه اي دارد. اما نکته اي که مهم است اينست که سنگ بناي تربيت فرزندانمان را بر چه چيزي استوار کنيم؟ به عبارت ديگر اساس و محور تربيت را چه چيزي قراردهيم که سعادت و خوشبختي را همواره درک کنند و مانيز خيالي آسوده نسبت به رشد و تربيت آنان داشته باشيم؟براي آگاهي از جواب اين سوال از زبان بهترين روانشناس دنيا و دانشمندترين فرد جهان به آدرس http://serat.mihanblog.com/post/168 مراجعه کنيد. ضمنا خرسند خواهيم شد که با نظر و احساس خود ما را در ارائه مطالب مفيدتر ياري کنيد.