شعري از پروين اعتصامي

نهال آرزو اين شعررا پروين براي جشن فارغ التحصلي سروده است

اي نهال آرزو،خوش زيکه بار آورده اي

غنچه بي بادصبا، گل بي بهار آورده اي

باغبانان تورا، امسال سال خرمي است

زين همايون ميوه، کز هر شاخسار آورده اي

شاخ و برگ نيکنامي، بيخ و بارت سعي وعلم

اين هنرها، جمله از آموزگار آورده اي

خرم آنکو وقت حاصل ارمغاني از تو برد

برگ دولت، زاد هستي، توش کار آورده اي

غنچه اي زين شاخه، ما را زيب دست و دامن است

همتي، اي خواهران تافرصت کوشيدن است

پستي نسوان ايران، جمله از بي دانشي است

مرد يا زن، برتري و رتبت از دانستن است

زين چراغ معرفت کاموز اندردست ما

شاهراه سعي و اقليم سعادت، روشن است

به که هردختر بداند قدرعلم آموختن

تا نگويد کس، پسر هشيار و دختر کودن است

زن ز تحصيل هنر شد شهره در هر کشوري

بر نکرد از ما کسي زين خواب بيدردي سري

ازچه نسوان ازحقوق خويشتن بي بهره اند

نام اين قوم از چه، دور افتاده از هر دفتري

دامن مادر نخست آموزگار کودک است

طفل دانشور، کجا پرورده نادان مادري

با چنين درماندگي از ماه و پروين بگذريم

گر که ما را باشد از فضل وادب، بال وپري