من ياد تمامدوران تحصيلم مي افتم همه جور درسي خوانديمهمه جور حرفي زدند اما هيچگاهنگفتند چگونهاز اينها استفاده كنيد اصلا چه به درد مي خورند كجا چطور بايد به كارشانبرد من ياد همه معارف ها وفيزيكها و شيمي هاو...ميافتماما محض رضاي خدا هيچ وقت مهارتي را كه همه لازم داشتند را به ما ياد ندادند ما همهزندگي مي كنيم وامروزه ثابت شدهكهمهارت هاي زندگي را بايد آموزش داد مناگر روزي معلم مي شدماول از همه به دانش اموزانمزي بايي واصول آن را مي اموزاندم به انها فلسفه زندگي مي اموزاندماين عكس مرا به يادتمام دوران تحصيلم در دبستانو راهنمايي و دبيرستان مي اندازد.باتشكر ارادتمند شما

خدارحم