سلامبحث خوبيه. يادمه وقتي دختر بودم، بيزار بودم كه خواستگار بياد و مادر و خواهر و عروسها يكعالمه طلا به خودشون اويزون كرده باشن! حس مي كردم اومدن خريد! يك عروس با يكعالمه طلا!نظر من اينه كه استفاده از طلا يا هر زيور الات گرانبهايي اگه با سليقه و زياد نباشه براي زن زيباست. براي مرد هم همينطور اما نه طلا. الان در موقع خريد براي عروس طلا گرفتن يك واجب شده. البته من كار ندارم كه پولش از مقدار مهريه باشه يا به عنوان كادو، اما بعدها كه در زندگيشون در تنگناهاي مادي قرار مي گيرن يا خود زن اون طلاها رو تقديم همسر مي كنه يا مرد حق تصرف در اون رو به راحتي براي خودش به جا مي دونه و بعدها اين حق ضايع مي شه! مثل خيلي حقوق زنان اين هم يك ناحقي ديگه! من كاملا باواجب بودن خريد طلا قبل از عروسي مخالفم. يك حلقه به سليقه عروس كافيه. مردهاي شرقي هم معمولا خيلي خوششون مياد كه خانمشون هميشه با صداي جيرينگ جيرينگه النگو همراه باشه! بيخوده واقعا وقتي ادم بتونه با زيورالات قشنگتر از طلا و ارزانتر از اون خودش رو زينت بده و اون بره با همه مشكلات مادي كه داره طلا بگيره!محتوا و مفهموم شعرهاي فروغ و پروين هم واقعا درسته.راستي اگه ما فكر كنيم اين همه طلا و جواهرات مي تونه پاياني براي فقر باشه باز در اخر اين جواهرات به كجا مي رسه و كجا مورد استفاده قرار مي گيره! پس حيفه، هدر ميره ديگه!
