اين نكته به نوع نگرش جامعه سنتي بر ميگرددچرا در قديم الايام قانون مذهبي حاكم در جامعه بوده و هر كسي كاري را براي اجر و ثواب اخروي انجام ميداده كه در كنار آن سود دنيوي ببرد مثلا پلي براي مرتبط كردن چند روستا پل مي ساخته كه بسيار اجر معنوي داشته ،پس از بررسي آن شخص تاجر بوده، واين موارد در جامعه ما موثر بوده . همچنان اين موضوع براي كسب در آمد بيشتر مقبول است . نمونه جديد در مشهد مقدس كه نمي توان امامزاده اي برنده تر از امام رضا يافت. پس سرمايه گذاري و بهره بيشتر از طريق رفاه براي زائران مانند موجهاي آبي ايجاد كرد و يا در مسير راههاي كشور وقتي خوب توجه مي كنيم مي بينيم در استانهايي كه سني نشين هستند نمي توان امام زاده اي ديد پس مجتمع رفاهي جهت مسافران هم نمي توان ديد چه بهتر كه امام زاده توليد كنيم هم براي كسب و در آمدو اشتغال بيشتر و هم براي رفاه و گردشگري و هم ايجاد امنيت بيشتر در كشور .
سلام
امسال را براي همين كار گذاشته ام
شايد كمتر بنويسم
اما بايد براي هميشه اين مسئله رو با خودم حل كنم
مرسي از توضيحت
ولي من فكر مي كنم زياد مهم نيست كه مردم در ساختن مثلا يك امامزاده شريك مي شوند و چند تا آجر بالا مي برند يا نه
مهم حتي اين نيست كه ما زياد امام زاده داريم و مردم به زيارتشون مي رند
مهم اينه كه نگاهي كه مردم به امامزاده دارند چيه
انتظاري كه از رفتن به امامزاده دارند
حتي نوع درخواستهايي كه دارن
اينهاست كه مساله است
مساله وقتييه كه اون جوان يا پيرزن فكر مي كنه با بردن آجرها به بالا، قراره يك اتفاقي براي خودش بيافته يا براي بقيه زائرها؟
البته اميدوارم اشتباه درك نكرده باشم (يعني اين آجرها براي تعميرات امام زاده حمل مي شده ديگه) ولي اگه اين آجرها براي مصرف شخصي متولي حمل مي شده كه اشكال شما بجاست
پايدار باشيد
ببخشيد آقاي حسامي ولي من دقيقا متوجه ماجرا نشدم
ممكنه كه جاي خالي نقطه چين ها را پر كنيد؟