درود بر شما .
حكايت طنز و اين پست در خور توجه بنده را ياد اين بيت انداخت :
هزل تعليم است آن را جد شنو تو مشو بر ظاهر هزلش گرو
طنزهاي قديم يادش بخير . رنگ و بوي خاصي داشت و امروز هم رينگ و بوي ديگر و خاص تري . به برخي طنزنويس هاي امروز هم بايد واقعا دست مريزاد گفت ؛ چون هماهنگ با تغيير اوضاع قلم خود را تغيير داده اند . . .
با سروده اي تازه به روزم .
و اما جوابتون
به نظر من ناشناخته بودن آدمهاست هر كسي زندگي را از ديد خودش معنا ميكند وديگران تفهيم نميكنند وبراي همين منظو ر هم انسانها را هر از گاهي به خواسته خودشان تشبيه به فضائي وغيره مينمايند.
با سلام
مطالبتون هميشه جالب وخوندنيست و براي همين هم وقتي وارد وبلاگتون ميشم اول ضبط وبلاگ وبعد با حوصله مطالعه ميكنم موفق باشيد.
سلام
ميدانيد
قبل از همه چيز و همه ي آنهايي كه ميانم و ميداتيد
من خودم يك مشكلم
اول خودم
