به ياد خانهي پدربزرگ:
براي خانهاي كه به رسم صاحبش،چه زود ساكنانش را ترك كرد...
همين كه سرو بلندش كلاغبازي كرد
حياط خانه خودش را به مرگ راضي كرد
...
آه باران به روز است
سلام
برداشت من از اين تصوير «تميزي هوا،ارامش،امنيت ،عدم صداي اتوموبيل و ناله گوشخراش بوق،خيابان بدون ترافيك»است كه امروز فقط در عالم خيال قابل تصور است .
درود بر شما
تصاوير اسناد خوبي هستند از قدمت و تاريخ يك ملت .
ايران سرزمين با فرهنگي است با قدمتي ارزشمند و درخشان
همه جاي ايران سراي من است
با اين كه عكس قدمتي 40 ساله يا بيشتر دارد به نظر خيلي جديد و آباد مي رسد نسبت به ساير مكانها در ساير شهرها .
من هيچوقت تبريز را نديده ام اما از معاشرت دوستان هنرمند و غيرتمند و اصييل تبريزي هميشه بهره برده ام . مخصوصا خانوم هاي تبريزي كه كدبانواني تمام عيار هستند .اميدوارم اين ارزش ها و اصالت هاي فرهنگي مثل اماكن دستخوش تحولات منفي نشوند.
از شما هم كه ما را مستفيض مي كنيد ممنونم.پاينده باشيد.