تقویم ورق خورد ویک سال دیگر از عمرما گذشت . همیشه لحظه تحویل سال نو لحظه ی ویژه ای است ، مثل اولین هایی که تجربه کرده ویانکرده ایم ؛اولین گفتگوی عاشق ومعشوق ، تولّد اولین فرزند ، اولین روز مدرسه، و. ... حسّی که قابل گفتن ونوشتن نیست. به باور من در لحظه ی تحویل سال دریک لحظه زمان از حرکت باز می ایستد تا مردمان، هر آنچه آرزو دارند دردل، از خدا بخواهند و زندگی یک سال گذشته ی خود را که آکنده از امیدها وناامیدی ها، شادیها وغم ها وشکست ها وپیروزی هاست مرور کرده و از برابر ذهن خود عبور دهند .

یک سال دیگر درکنار دوستانی که می شناختم وکسانی که فقط بااندیشه ها وافکارشان آشنایی داشتم سپری شد ، از آنان بسیار آموختم وبا این آموختن درمسیر رشد وتکامل گام برداشتم ،کسانی به هر دلیل بنای ناسازگاری داشتند ،کسانی افکارم رادربست تایید کردند ،افرادی تحمُلم کردند وگروهی تاب دیدنم رانداشتند .

درهمان لحظه ی نابِ تحویل سال، برای همه ی آنانی که مخالفم بودندواز این مخالفتشان بسیارآموخته ام ،ازکسانی که از سرِدشمنی وتنگ نظری یاهردلیل دانسته ونادانسته ، سنگی درمسیرم انداختند ویاجایی حرفی زدند که لایقش نبودم آرزوی کامیابی وشادمانی دارم چه اگر آنان نیز طعم شیرین توفیق رابچشند واز بیماری مهلک تنگ نظری رهایی یابند خود ودیگران را ازآسیب رهانیده اند

دراین دنیای خاکی هرکس به نوعی گرفتار است نوع گرفتاری فرق دارد اما همه در این «گرفتاربودن» مشترکند امید دارم درسال آینده از گرفتاری های ناخوشایند همه ما کم شود وآسایش روانی که مهم ترین آسایشهاست برسفره دلهای مردم ما میهمان گردد .

می خواستم اسامی همه آنانی را که دوستشان داشته ودارم دراین نوشته بیاورم(وبلاگ نویسان وغیراز آنان) اما از آنجا که  آوردن این اسامی نوشته راطولانی خواهد کرد بهترآن دیدم تا بدون ذکر نام این نوشتار را به پایان برم. 

برای همه دوستانی که درسال گذشته باامید به دیدن ویا آرزوی خواندن اندیشه های آنان روز را به شب وشب را به روز رسانیده ام امید سلامتی وبهروزی دارم.شادباشید و.سال خوب وخوشی درانتظارتان باشد.ایدون باد