سلام . دلم به حال اون شاگردي مي سوزه که بهترين غذاش نون وپيازه.تومنطقه اي که ما هستيم خوشبختانه خانواده ها تمکن مالي خوبي دارند از خوراکي ها وميوه هايي که بچه ها به مدرسه ميارند ونوع غذاهاشون پيداست که به وضعيت تغذيه شون خوب رسيدگي ميشه.در طول سال که مدام سرکلاس اعلام گرسنگي مي کنند وهفته هايي که بعداز ظهرکلاس دارندباور کنيد انواع غذاست که مدرسه رو تبديل به رستوران مي کنه بايد زنگهاي تفريح رو بيايد ببينيد.گاهي هم تو کلاس ميخورند که اين ديگه نشون ميده چطور کنترل ميشن.هرچقدر تذکر عميق تر بي توجهي بيشتر.الان هم که ديدني تر.وقتي امتحان تموم ميشه وبرگه ها رو ميشمريم وتحويل مي گيريم ونيم ساعتي گپ مي زنيم وميايم بيرون مي بينيم بچه ها تازه دارند پولاشونو دونگي رو هم مي ذارند که پفک خانواده بخرند وتو مسير تا خونه بخورندويا گاهي دوشنبه بازار وپنجشنبه بازار برندو...

درود

کار نيکو کردن از پر خوردن است.