از پيشنهاد جالبتان بايد تشکر کنم.

امسال پشت بيمارستان پولادشهر، داخل کاج ها بوديم. گله به گله خانواده ها نشسته بودند. خيلي دير آنجا را ترک کرديم، وقتي آش داشت قل مي خورد به منظره تأسف بار اطرافمان نگاه کرديم. همه جا موج مي زد از لرزش نايلون هاي سفيد و سياه که باد داشت آنها را تکان مي داد.

و چقدر به خودمان و فرهنگمان تأسف خورديم.

هميشه شاد باشيد