سلام و خسته نباشيد
خدا رو شكر كه ما اين برهه و اين دوره رو پشت سر گذاشتيم
اما بدبختي ها و مشكلات آموزشي كه اون زمان داشتيم فراموش شدني نيست . يادمه سالي كه پيش دانشگاهي بوديم فقط دو تا مركز پيش دانشگاهي (دولتي)در بندرعباس مركز استان !! وجود داشت و ازدحام جمعيت!! در كلاس و حياط مدرسه ! دبير رياضيمون كه ماشاالله چند فصل كتابو بهمون درس نداد!هنوزم نميدونم چطوري تونستم از امتحان رياضي پيش دانشگاهي كه اون سال كشوري برگزار شد نمره الف بگيرم!!
يادمه نصف سال تحصيلي گذشته بود و نصف بچه هاي كلاس هنوز كتاب زيست شناسي نداشتن !! اونم درسالي كه بچه ها كنكور در پيش داشتن
واقعا حذف كنكور خوبه يا نه ؟ نميدونم . هرچي كه هست خدا براي نسل جوان تر به خير بگذرونه
پست خوبي بود ولي راستش من ياد تلخي ها و سختي ها افتادم
موفق باشيد
سلام و عرض ادب به حضور شما دوست لنجاني:
از آشنايي با شما وو بلاگ وزينتان خرسندم.
بنده به عنوان يك دبير مستعفي آموزش و پرورش به حضور انورتان عرض مي كنم اينكه كنكور باشد و يا نباشد و چه بر سر فرهنگ اين مرز و بوم با عدم ورود دانش آموزان به دانشگاه مي آيد جزء اولويت هاي اين مملكت نيست.چرا كه استعدادهاي فراواني بدون تحصيلات آكادميك بسيار كار آيي بالاتري از تحصيلكرده هاي نام و نشان دار وجود دارند.جنجال بر سر احراز رتبه در جهان و افتخار به دانشگاهيان به صرف گذراندن چند واحد درسي كاري عبث و استحمارگرانه است.و اين مطلب را نه يك بيسواد و يا كم سواد كه يك دبير خبره و كاركشته با ليسانس مترجمي زبان انگليسي و متخصص در كتابداري و ادبيات فارسي مي گويد.
بد نيست خودم را بيشتر معرفي كنم.بنده دختر روانشاد جناب آقاي مختار رئيسي اشترجاني هستم كه زماني در رژيم سابق به عنوان يكي از صادق ترين و مخلص ترين شهرداران نظام شاهنشاهي بدون هيچگونه وابستگي به نظام و كاملا مستقل دهستان كوچك ريز را به شهرستان ريباي زرين شهر تبديل و براي اولين بار اين شهر را از نعمت برق بهره مند ساختند.
خوشحال مي شوم پذيراي شما در وبلاگ رد پاي خوبانم باشم.
